It's Meggie Time is 10 jaar!

Vandaag, precies 10 jaar geleden plaatste ik mijn allereerste blogpost. Als 17-jarig meisje in havo 4 dat enorm van schrijven hield en graag een plek op het internet wilde om haar ei kwijt te kunnen, begon ik It’s Meggie Time. Waarom? Ik volgde zelf op dat moment een flink aantal bloggers en wilde zelf ook gaan bloggen, maar ook wilde ik andere mensen kunnen vermaken met mijn verhalen. Wellicht dat ze er nog wat van konden opsteken, of juist niet. Nu zijn we 10 jaar en 353 blogposts verder, wat een mijlpaal! 



Wat een mijlpaal! 

Mijn allereerste blogpost ging over mijn drive om een blog te beginnen. Ergens kan ik het gewoon niet geloven dat we tien jaar verder zijn en dat dit artikel nu alweer tien jaar op de site staat. Het voelt als de dag van gisteren dat ik voor het eerst blogger opende en mijn eerste artikel begon te tikken. Aan de andere kant voelt het ook weer veel langer geleden. Dat meisje van toen, ben ik allang niet meer. Ik ben geen scholier meer die zich druk maakt over toetsweken, jongens op wie ik een crush heb, over ontdekken wie ik ben en wat ik wil in mijn leven. Nee, dat is echt verleden tijd. Wel heb ik nog steeds een passie voor schrijven en vind ik het heerlijk om toffe artikelen te tikken. Ik blog echter wel een stuk minder dan vroeger, simpelweg omdat ik er door mijn volwassenleven een stuk minder tijd voor heb. Vroeger kon ik echt uren allerlei blogartikelen achter elkaar typen, barstte ik van de inspiratie en had ik ook genoeg tijd om er werk van te maken. Ik woonde nog thuis, studeerde en had er geen huishouden en andere verantwoordelijkheden naast. Ik had genoeg tijd voor mijn hobby! Elke maand plaatst ik trouw drie of vier artikelen. Sinds vorig jaar is mij dat helaas niet meer gelukt en zijn er soms maanden geen artikelen meer online gekomen. Echter, als ik nu weer achter mijn laptop zit om een artikel te typen, dan haal ik daar wel veel plezier uit.

 


Waar komt de naam It’s Meggie Time vandaan?

Destijds koos ik voor de naam It’s Meggie Time, omdat ik dat wel tof vond klinken. Het klonk heel speels en alsof je een eigen talkshow hebt. Het is tijd voor… Meggie! En waarom dan Meggie? Ik wilde aan het begin van mijn blogtijdperk eigenlijk niet mijn echte naam gebruiken, omdat ik toen nog een beetje bang was dat mensen mij makkelijk konden vinden en dat heel de school dan zou weten dat ik een blog had. Daar zat ik niet op te wachten, want het was mijn plekje op internet en ik had liever dat alleen vriendinnen, familie en onbekende mensen mijn artikelen lazen dan dat heel mijn school wist dat ik hiermee bezig was. Daarom koos ik voor Meggie, zo noemden een aantal vrienden mij wil eens en dat voelde op dat moment ook veiliger om te gebruiken als naam.

Inmiddels is Meggie wel minder passend voor mij. Ik voel mij geen Meggie meer en ben ook echt niet meer bang om herkend te worden, maar om de naam nu te veranderen vind ik ook weer zo’n ding. Ik vind It’s Meggie Time nog steeds heel tof klinken, dus na tien jaar komt er geen nieuwe naam en hou ik het lekker zo!



Terugblik op het begin 

Het leuke aan tien jaar bloggen is dat ik een soort archief van mezelf heb opgebouwd van die periode. Deze tijd in mijn leven heb ik op mijn website geconserveerd en kan ik altijd weer terugzien en teruglezen als een soort tijdcapsule die ik open. Ik vind het ook heel leuk om artikelen die ik vroeger schreef terug te lezen, bijvoorbeeld over de tijd dat ik rijlessen had en druk aan het leren was voor mijn theorie examen. Ik kan me nu dus echt bijna niet meer voorstellen dat ik geen rijbewijs heb. Die heb ik volgend jaar ook tien jaar op zaken heeft mij zo veel vrijheid geboden. Ik zou echt niet meer zonder kunnen! Ook testte ik regelmatig eten uit zoals chipsvla en chocolade. Dat zou ik nu niet meer zo snel doen, omdat het minder goed bij me past en ik ook geen minder gezonde producten zou willen benoemen op mijn blog. Daarbij was het grappig toen ik 17 jaar was, maar nu voegt het gewoon een stuk minder toe en is het totaal niet interessant. 

Mijn betoog over het drinken van alcohol  is dan weer wel iets waar ik nog vierkant achter sta. Daar is mijn mening juist weer totaal niet over veranderd. Ik snap zuipers nog steeds niet en mijn mening over het drinken van alcohol is nog steeds sterk ingeworteld.

Afgelopen week kregen scholieren de uitslag van hun eindexamens en ook over dat onderwerp schreef ik blogs. Over de voorbereiding, het slagen en een gastblog van Marije over zakken voor je examen. Ook schreef ik een blog over mijn eerste week als student en schreef ik een blog over het feit dat ik een bril moest gaan dragen. Als ik het teruglees, kan ik het mij allemaal nog zo goed herinneren! Zo bizar dat er zo veel tijd is verstreken, maar dat ik al die momenten zo goed voor de geest kan halen! Ik ben nu al drie jaar geen student meer, dat is ook wel een gek idee! 

In elk geval, ik vind het dus zo tof dat ik gewoon tien jaar van mijn leven hebt vastgelegd. Natuurlijk heb ik een groot deel ook niet gedeeld op mijn blog, maar met name alle highlights staan er wel op en daar ben ik echt super blij mee! Tien jaar geleden dat ik er niet eens over nagedacht dat ik met mijn blog een soort levensarchief zou gaan opbouwen en dat ik dat altijd allemaal kon teruglezen. Echt heel tof! 

Een kiekje uit het archief. Hier was ik 17 jaar! Tel er nu dus maar 10 bij op...


Bedankt allemaal! 

Ik weet niet of ik over 10 jaar nog steeds zal bloggen, want mijn blogfrequentie is nu al een stuk minder dan vroeger. Maar ik heb zoiets van, zolang ik er plezier in blijf hebben en dingen wil delen, blijf ik mijn website gewoon lekker gebruiken en blijf ik artikelen plaatsen. Zoals ik in dit artikel al uitlegde, zal dat niet volgens een strak blogschema zijn, maar zal ik wel posts blijven maken zolang dat goed voelt en ik er echt tijd en zin in heb. Ik wilde in elk geval mijn tienjarig jubileum niet ongemerkt voorbij laten gaan!

Dus lieve lezers, bedankt dat jullie mij volgen. Of je mij nu al tien jaar volgt, nog pas sinds kort of alles daartussen, dank voor het lezen van mijn verhalen! Enne… ik ga er gewoon vrolijk mee door!

Reacties

  1. Gefeliciteerd met deze mijlpaal! 10 jaar alweer, wat een tijd. Ik heb ook even wat oude artikelen aangeklikt, echt grappig wat je destijds allemaal hebt geschreven en hoe je stijl ook zo is veranderd daarin. Maar net wat je zegt, het is mooi dat je een gedeelte van je leven online vast hebt gelegd en daar altijd naar kan terugkijken!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wauw, wat een lange tijd. Ik volg je nu alweer zo'n 5 jaar en wist niet dat je al zo lang blogde. Fijn dat je alles van vroeger kan teruglezen. Eigenlijk had ik dat ook wel willen hebben, want veel dingen vergeet je ook weer.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hiep hiep hoera! Zo leuk dat je dit al 10 jaar doet. Ik volg je al bijna vanaf het begin met heel veel plezier. Hoop dat je nog lang doorgaat!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Log in met je Google-account om sneller een reactie achter te laten zonder te bewijzen dat je een robot bent!