Meggie's dromendagboek (2)

We dromen allemaal, elke nacht opnieuw. De ene keer kun je je dromen tot in detail herinneren en de andere keer wordt je wakker met het gevoel dat je helemaal niets hebt gedroomd of kun je de droom niet meer goed voor de geest halen. Al eerder hield ik voor mijn blog een dromendagboek bij en het leek mij leuk om dit nog eens te doen! Dus ben je benieuwd waarom ik over Thierry Baudet droomde? Waarom ik opeens dokter was en wat voor nare dingen mijn vriend Luuk tegen mij zei? Lees dan maar door! 

Vervelende, huilende kapper

Allereerst droomde ik over de kapper. Naar de kapper stond al een tijdje op mijn to do list, dus waarschijnlijk droom ik daarom over de kapper. Ik droomde dus dat ik in een groot winkelcentrum op zoek was naar een kapper. Toen liep ik toevallig naar een kapperszaak, waar bij de ingang een jongeman klanten naar binnen stond te lokken. Hij vroeg aan mij of ik nog een kapper zocht, dus ik zei dolblij: 'ja, dat klopt!' 

De jongeman trok me zowat naar binnen. Het was heel druk in de zaak, met voornamelijk mannen die hun baard lieten scheren. Ik werd tussen twee mannen op een stoel gezet en kreeg meteen een kappersschort om mee heen geslagen door de jongeman die ook de kapper bleek te zijn. Hij stelde meteen voor om mijn kapsel mooi kort te knippen en blonde hairlights te zetten. Ik zei meteen dat ik dat niet wilde en dat ik mijn haar het liefst in een v-vorm wil hebben. De jongen protesteerde en zei dat dat geen mode was en dat bruin haar met blonde hairlights helemaal in is en dat dat precies past bij de meiden die een jaar of vijftien zijn. Toen was ik in mijn droom zwaar beledigd. Ik ben drieëntwintig jaar, hoe durfde die gast (die van mijn leeftijd was) te beweren dat ik vijftien jaar was en dat ik blonde hairlights zou willen? In mijn droom werd ik toen best boos op hem en vertelde ik hem eens goed de waarheid. Blijkbaar schrok de jongen daar zo erg van, dat hij in huilen uitbarstte en snikkend naar een klein kamertje in de kapperszaak rende. Ook ik was boos, gooide het kappersschort van me af en ging de kapperszaak uit. De droom ging nog even verder, maar ik kan me niet meer herinneren wat er daarna gebeurde. Echt grappig! Hopelijk is mijn echte bezoekje aan de kapper niet zo dramatisch.

Verhuizen met Thierry Baudet

Voor ik ging slapen had ik op YouTube een programma gezien waar Thierry Baudet in zat (van de partij Forum voor Democratie). In het programma was te zien hoe hij een rondleiding gaf door zijn huis en blijkbaar ga ik dan dromen over de beste man. Ik droomde dus dat ik in het huis was van Thierry Baudet en dat ik hem moest helpen met verhuizen. Er waren zo veel negatieve reacties gekomen op dat programma, dat hij graag naar een ander huis wilde. Mensen hadden tegen hem gezegd dat zijn huis niet professioneel genoeg was voor een politicus en dat ze hadden verwacht dat hij een villa zou bezitten. Dus Baudet had blijkbaar mijn hulp ingeschakeld om een villa voor hem te zoeken. Ik moest allerlei opties aandragen, zodat hij kon kiezen waar hij kon gaan wonen. Uiteindelijk had hij iets uitgekozen en moest ik, met zijn sportwagen, al zijn meubels (inclusief de piano) naar zijn nieuwe villa brengen. Blijkbaar vond ik het ook helemaal niet erg, want mijn mijn droom tilde ik gerust allerlei zware dozen en voorwerpen op die ik in het echt nooit zou kunnen tillen. Na het verhuizen was Baudet met eeuwig dankbaar en zou ik een baan van hem krijgen als beleidsmedewerker bij Forum voor Democratie, omdat ik hem zo goed had geholpen. Hahaha, wat een goede man! En toen werd ik wakker en besefte ik dat deze droom allemaal onzin was!

Geen hand meer!

Sinds een tijdje heb ik helemaal de medische series ontdekt! Vooral The Good Doctor en Grey's Anathomy vind ik erg leuk! Ik denk dat ik daar droom over een ziekenhuis, over bloed en over operaties? In mijn droom was ik dus in een ziekenhuis en werkte ik daar als operatieassistent. Ik moest de doctoren helpen met een operatie in iemands buik. Ik kon dit weten, omdat ik in mijn droom de darmen zag zitten van de patiënt.. Het ging er heel bloederig aan toe, want de doctoren zaten allemaal onder het bloed van de patiënt. Alleen maakten ze een ernstige fout! In plaats van te opereren in de patiënt zijn darmen, amputeerden ze opeens zijn hand! De dokter haalde de patiënt zijn hand eraf met een een soort zaag, legde deze op een zilveren schaal en gaf deze aan mij. Ik was best wel in paniek, want die man had opeens geen hand meer! Ik stond daar maar met die schaal, terwijl de andere doctoren ook in paniek begonnen te raken, omdat ze een ernstige fout hadden gemaakt en de betreffende handafsnijdende dokter er niet op hadden aangesproken dat dit niet de bedoeling was. Ik moest uiteindelijk de hand schoonmaken, zodat de doktoren de hand weer op de arm van de patiënt konden naaien. 

Bizar, ik zit niet in de medische wereld, maar ik kijk dus wel veel ziekenhuisseries en twee vriendinnen van mij werken wel in dit wereldje, van hen hoor ik ook wel eens verhalen. Wellicht dat daar deze rare droom door is ontstaan!

Je bent eigenlijk helemaal niet zo mooi...

Hierbij nog een droom die ik eigenlijk helemaal niet zo leuk vond! Ik stond in mijn badkamer mijn haar te doen, toen mijn vriend Luuk binnen kwam. Hij kwam naast me staan en bekeek me van top tot teen. Opeens zei hij: 'Ik vind je eigenlijk helemaal niet mooi... Waarom heb je bruine ogen? Ik vind blauwe ogen veel mooier bij een meisje.'

Ik stond met mijn mond vol tanden en zei tegen hem: 'Maar, daar kan ik toch niets aan doen?'

Luuk: 'Nee, dat niet, maar ik vind blauwe ogen gewoon mooier. En je hebt ook lang haar... Ik vind meisjes met wat korter haar leuker. Eigenlijk heb ik meer met blondines.'

Dus ik werd super verdrietig in mijn droom en ik zei tegen Luuk: 'Maar waarom ben je dan met mij als je op iemand valt met blond, kort haar en blauwe ogen?'

De Luuk in mijn droom aarzelde een beetje en haalde zijn schouders op. Hij wist het ook niet goed en zei uiteindelijk: 'Omdat ik je wel aardig vind, maar je bent eigenlijk helemaal niet zo mooi...'

Wat een narigheid! Niet lang daarna werd ik wakker. Lekker raar weer allemaal! Waarom zou Luuk mij opeens niet meer mooi vinden en er na 4,5 jaar achter komen dat hij eigenlijk op meisjes met blond haar en blauwe ogen valt en mij niet wil? Haha, mijn gekke onderbewuste... 

Oepsie, kaartjes vergeten!

In maart 2020 ga ik met mijn familie naar de musical Daens. Dat duurt dus nog wel een tijdje, maar de kaartjes heb ik al. Toevallig droomde ik hierover nadat ik de kaartjes had besteld. Ik zat samen met mijn moeder en broertje in de auto, onderweg naar het theater waar Daens zou worden gespeeld. Het is een Belgische musical, dus we moesten een ritje maken naar België. We kwamen op de parkeerplaats aan en ik vroeg aan mijn moeder: 'Heb je de kaartjes en de parkeerticket bij de hand?'

En opeens zei mijn moeder: 'Nee! Die heb jij toch? Jij regelt dat soort dingen altijd!'

Dat is waar... Dus ik ging haastig in mijn tas zoeken naar de kaartjes, maar ze waren nergens te bekennen. Mijn moeder zei opeens dat ze de kaartjes op de eettafel had laten liggen en dat we maar terug moesten rijden om ze op te halen. Ik werd toen erg boos op mijn moeder en zei dat dat niet meer ging, aangezien de voorstelling over een uur zou beginnen en het een uur rijden was naar Nederland. Dat zouden we nooit redden! Mijn moeder was in mijn droom heel eigenwijs, keerde de auto om en ging als een gek terug naar Nederland racen om de kaartjes toch te gaan halen. In mijn droom waren we binnen tien minuten thuis, maar de kaartjes lagen ook niet op de eettafel. Ik was helemaal in paniek, waar waren die verrekte kaartjes toch? 

Ik zal het nooit weten, want mijn wekkertje ging toen af! 

Verloren treinticket

Ik droomde weer over kaartjes... Volgens mij heb ik echt een onderbewuste angst om kaartjes te verliezen of te vergeten... In mijn droom was ik samen met mijn vriendin Iris in Duitsland. We zouden met de trein op vakantie gaan naar Praag. Echter hadden we nog geen kaartjes voor de trein. Deze moesten we kopen bij een dame op het station. Alleen het rare was dat je geen standaard tarief betaalde voor het kaartje. Je moest met de dame onderhandelen. De man voor ons had heel erg veel spullen bij en was nogal breed van formaat en moest toen 240 euro neertellen voor een treinkaartje, vanwege zijn grootte en de hoeveelheid spullen. Daarna waren ik en Iris aan de beurt om te onderhandelen. Iris had ook veel spullen bij en de dame in kwestie vond dat Iris daarom 200 euro moest betalen. Iris wist het uiteindelijk af te dingen naar 180 euro, omdat ze bereid was haar handtas achter te laten (oké...). Daarna was het mijn beurt. Ik zei tegen de dame dat ik maar 40 euro ging betalen, omdat ik klein van stuk ben en ook een kleine koffer bij me had. De dame nam dit direct aan en voor 40 euro (wat eigenlijk belachelijk veel geld is voor een enkeltje...) kreeg ik mijn treinticket. Helaas reed de trein naar Praag net voor onze neus weg, omdat we zo druk waren met onderhandelen. Daardoor moesten we ruim 2 uur wachten op de volgende trein. Ondertussen gingen we op een terrasje zitten. Ik wilde mijn treinticket bekijken, maar ik wist niet meer waar ik deze had gelaten. In mijn droom graaide ik in paniek door mijn tas en koffer en ook de spullen van Iris moesten eraan geloven. Mijn treinticket was alleen nergens te bekennen! Ik was helemaal gestrest, want de trein zou al bijna gaan vertrekken. Iris besloot dat ze dan maar zonder mij naar Praag ging. Ik wilde teruglopen naar de dame om te onderhandelen, maar haar werkdag zat er helaas op. Vol frustratie werd ik die dag wakker!

Vast in Australië

Een van mijn beste vriendinnen, Marije, is momenteel een rondreis aan het maken door Australië. Zij heeft daar ook allerlei verhalen over en vlak voor het slapen gaan had ik via haar blog een update gelezen. In mijn droom was ik dus ook opeens in Australië en stond ik op een station tussen allerlei mensen en kangoeroes! Het was snikheet en ik was gekleed in een warme jas. Ik wilde de trein nemen naar het vliegveld, want om de een of andere reden wilde ik zo snel mogelijk terug naar Nederland. Ik stapte de metro in en vond dat deze er hetzelfde uitzag als de RET-metro's in Rotterdam die ik dagelijks neem naar de universiteit. Ik stapte in, alleen was ik in paniek. Ik had mijn bril niet bij en kon dus niet goed lezen welke halte het vliegveld was... Dus wanhopig probeerde ik een bord te zoeken en zag ik dat de metro zou stoppen in Zeeland. Super fijn dacht ik, want dat ligt in Nederland. Wat ik alleen niet door had, was dat de metro naar Nieuw-Zeeland zou gaan en dat ik daar ook moest uitstappen (Hoe dan? Gaat de metro onder water?). Dus ik kwam in Nieuw-Zeeland aan op een station waar allemaal mensen verkleed waren als mensen uit de jaren 50. Ik ging bij een restaurant naar binnen en vroeg aan de barman waar het dichtstbijzijnde vliegveld was. Toen kreeg ik een heel raar verhaal van hem te horen over een jaren 50 feestje en dat iedereen genodigd was, inclusief ik, maar dat iedereen wel een pruik op moest zetten om binnen te komen. Heel bizar en ik was ook echt in paniek in mijn droom, want ik wilde zo graag naar huis... Uiteindelijk werd ik abrupt gewekt door mijn wekker en moest ik echt even bijkomen van die gekke droom...

Heb jij een gekke of leuke droom gehad die je wilt delen?