Mijn zoektocht naar loslaten

In de maand oktober staat mijn blog in het teken van loslaten. Het is een opdracht vanuit mijn minor die ik door middel van mijn blog ga vormgeven. In de komende blogs ga ik antwoord geven op mijn persoonlijk geformuleerde vraag voor mijn minor, namelijk: wat betekent loslaten voor mij? 

In deze blog ga ik jullie uitleggen hoe ik dit ga aanpakken en bespreek ik ook waarom dit een belangrijk thema is voor mij. Mijn zoektocht naar de betekenis van loslaten leg ik vast in mijn blogs, omdat dit echt bij mij past en ik mij via mijn blog ook het beste kan uitdrukken. Bij deze wil ik jullie uitnodigen om samen met mij de zoektocht te beginnen.

Waarom loslaten?

Tijdens een les in de minor (zie deze blog voor meer informatie daarover) moest ik een persoonlijk verhaal vertellen, want iedereen was open en eerlijk. Ook ik gaf mij over en vertelde over mijn verleden met pesten, eten, perfectie, prestatiedrang en onzekerheden. Om een lang verhaal kort te maken, uit alles wat ik vertelde, ontstond er voor mij eigenlijk de volgende leervraag: wat betekent loslaten voor mij?

Hier kwam ik eigenlijk bij doordat ik van controle hou. Ja, controle... Ik heb graag overal grip op, zelfs op situaties waar ik eigenlijk geen controle op kan hebben. Ik heb graag in de hand wat ik eet (alles zo gezond en clean mogelijk). Altijd leer en werk ik heel hard, vaak tot het uiterste tot ik over mijn grenzen heen ga. Echter wil ik een goed cijfer, dus ik zal wel moeten.

Ik wil altijd de organisator zijn van uitjes, afspraken en feestjes. Ik neem graag de leiding in een projectgroepje en delegeer niet graag taken aan andere mensen. Want ja, wie kan een taak nu beter uitvoeren dan ikzelf? Andere mensen verpesten toch altijd alles en zijn lang niet zo slim, goed en efficiënt als dat ik ben. Toch? 

Dat is vaak een grote denkfout van mij. Anderen zouden dat werk niet 'slechter' doen of organiseren. Zij zouden het alleen heel anders aanpakken dan ik. Alleen die gedachte heb ik nooit op zulke momenten, waardoor ik weer het heft in eigen handen neem en de controle pak over de situatie. Die controle levert mij, buiten het feit dat ik het gevoel heb de situatie te beheersen, ook vaak veel stress, boosheid en verdriet op: kunnen anderen dan echt niets zelf? Moet ik altijd alles doen? Waarom gaat het allemaal niet wat makkelijker? 

Vandaar dat ik ook op dit vraagstuk kom. Ik mag alles wel wat meer loslaten. Niks moet en alles kan. Alleen besef ik dat niet altijd. Vandaar dat ik op zoek ga naar hoe ik meer van mezelf mag doen en niet moet doen. Ik onderzoek wat voor mij werkt om rust te creëren in mijn leven en mijn hoofd. Ik ga mezelf uitdagen om in meer situaties los te laten, hoe moeilijk dat soms ook is. Dit doe ik met behulp van mijn lieve vriendinnen, vriend, familie en mijn studiegenoten. 

Loslaten? Hoe dan?

Ja, dat vond ik zelf ook een lastige. Loslaten gebeurt niet automatisch, want de controle zit te veel in de weg daarvoor. Om meer los te laten, schakel ik daarom ook de hulptroepen in die mij daarbij kunnen helpen. Ik heb mijn vriend Luuk, mijn vriendinnen en familie laten weten dat ik hiermee bezig ben en zij gaan in concrete situaties mij helpen met het loslaten van de controle. Door mij feedback te geven of door mij te helpen en suggesties te doen. Dit is niet altijd mogelijk, vandaar dat mijn zoektocht niet daarbij blijft. Ik wil ook mindfulness en kans gaan geven. Dat klinkt heel zweverig, maar ik denk dat dit mij verder kan helpen. Hier kom ik later nog op terug in een andere blog.

Ook ga ik bijhouden wat er in bepaalde situaties gebeurde en reflecteer ik hier achteraf op. Liet ik los? Of juist totaal niet? Wat kan ik dan beter doen in het vervolg? 

Ik ga mezelf concrete vragen stellen die met loslaten te maken hebben. Hier zal ik ook blogs aan gaan wijden. Daarnaast wil ik ook mensen gaan interviewen. Hoe doen anderen dat nu, alles loslaten? Het lijkt mij ook interessant om te horen hoe andere mensen dit doen. Misschien kan ik daar de nodige tips uithalen?

Resultaat

Met al deze stappen hoop ik zelf een stapje dichterbij het loslaten te komen. Uiteraard weet ik dat dit geen proces is wat binnen een week is aangeleerd. Er gaat een hoop tijd overheen voordat ik echt wat meer de controle durf los te laten en mij minder snel druk zal maken. Daarom verwacht ik aan het einde van mijn zoektocht voor de minor ook geen 'genezing'. Wat ik wel verwacht is dat ik mezelf beter leer kennen en beter leer wat voor mij werkt om wat meer de controle te laten gaan. Waarschijnlijk zal het nog niet goed lukken om écht los te laten, maar op deze manier ontwikkel ik voor mijzelf wel een toolbox, waarmee ik in de toekomst verder kan gaan en ook na mijn minor nog met dit vraagstuk kan worstelen. Voor mij is dat resultaat voldoende, want dat betekent dat ik de eerste stappen heb gezet en ook echt aan mijzelf gewerkt heb.

Wat kunnen jullie verwachten?

De hele maand oktober komen er dus geen blogs met recepten, my life in pictures, films, muziek of andere levensvragen. Deze maand staat echt in het teken van mijn opdracht en van loslaten. Dus wel hersenspinselverhalen, zoals jullie gewend zijn, maar dan net op een andere manier! Het doel is om ongeveer 5 tot 7 blogs te schrijven over het hele proces. Hoe ik dit nu voor mij zie is als volgt:

• Een blog over mindfulness een kans geven en mijn ervaringen daarover delen;
• Een blog waarin ik op mijzelf reflecteer in (lastige) situaties waarin ik de kans had om los te laten;
• Feedback van mijn omgeving evalueren;
• Korte interviews met mensen over loslaten;
• Een blog met doemscenario's, waarin ik doordenk over wat er gebeurt als ik de controle loslaat;
• Een kort filmpje over dingen die mij helpen tot rust te komen (en mij dus helpen met het loslaten van gedachten en controle)
• Mijn bevindingen na alle ondernomen acties en mijn reflectie op het proces loslaten. 

Dit is hoe ik het nu voor mij zie, maar dit kan door de maand heen nog veranderen. Het is maar net hoe alles loopt. Ik ben in elk geval al begonnen met mindfulness en de interviews, dus dat kunnen jullie sowieso verwachten! 

Nogmaals hoop ik dat jullie dit ook interessant gaan vinden! Voor mij is het ook best spannend om dit online neer te knallen... Normaal zou ik dat niet doen, want het is echt iets persoonlijks en ik stel mij kwetsbaar op. Dat doe ik niet graag. Ik wil altijd sterk zijn tegenover anderen en perfect lijken. Het moet altijd overkomen alsof het mij makkelijk afgaat en niks heel veel moeite kost. Dat ga ik nu dus niet doen. Ik ga de schijn niet hoog houden, tenminste, dat ga ik proberen. Dit is ook een vorm van loslaten. Dus, bij deze is de eerste stap gezet! 

Liefs,

Meaghan