Unsuccessful adulting? | 10x Wat niet zo volwassen is aan mij

 Hoewel ik mijzelf al bijna 9 jaar volgens de wet een volwassene mag noemen, zijn er genoeg momenten in mijn leven dat ik mij totaal niet zo voel of dat ik laat blijken dat ik een volwassene ben. Ik heb genoeg eigenschappen en trekjes die "grote mensen" niet zo snel zouden laten zien. In dit artikel deel ik 10 dingen die totaal niet zo volwassen aan mij zijn. Yes, sommige dingen zijn best gênant. Ook die deel ik! 






1. Keihard meezingen met Samson en Gert en K3

Guilty... Hoewel ik ook heel erg andere muziek kan waarderen, komt mijn favoriete muziek toch nog steeds van Studio 100. Als klein meisje was ik daar al enorme fan van en dat is er eigenlijk nooit uitgegaan. Niks mis mee natuurlijk. Sterker nog; net als ik, is er een hele generatie opgegroeid met die muziek en organiseert Studio 100 regelmatig shows met de muziek en artiesten van vroeger, om mijn generatie hun jeugd te laten herbeleven. Dus stiekem kan ik gewoon ongegeneerd meezingen met Samson en Gert en K3. Zeker met die laatste is dat nu gewoon toegestaan, gezien de zoektocht naar het nieuwe K'tje!




2. Dierenpantoffels 

Geen vrouwelijke, sexy huisslofjes voor mij! Zowel bij mij thuis als bij Luuk (als ik daar in de weekenden ben) heb ik pantoffels staan in de vorm van een dier. Bij Luuk zijn dit hondjes, Scottish terriers en bij mij thuis zijn het sneeuwuilen zoals Hedwig van Harry Potter. En wat ben ik er gehecht aan. Beide paren zijn warm, zacht en ondanks het vele dragen nog niet versleten. Ook bij mijn jonge neefje en nichtje waren mijn hondensloffen een hit. Heel de tijd moesten de hondjes geaaid worden. Iets wat ik zelf stiekem ook wel eens doe...


3. De neiging om in elk whatsapp berichtje emoji's te gebruiken

Ik ben dol op emoji's en scrol ook altijd door Whatsapp als er een update is geweest om te kijken of er nieuwe emoji's zijn die ik nog niet ken. Ik vind dat emoji's het bericht juist versterken, omdat ik mijn emoties niet kan laten zien als ik berichtjes stuur. De ontvanger zal daarom bijvoorbeeld ook altijd duidelijk te weten krijgen of ik blij of boos ben (heel blij is heel veel blije emoji's, heel boos is heel veel boze emoji's). Op mijn werk stuur ik in mailtjes en whatsappjes een stuk minder emoji's om wat volwassener over te komen ;-) Heel af en toe kunnen mijn collega's een lachend gezichtje ontvangen, maar ook dat probeer ik zo veel mogelijk te beperken. 

4. Mij als een klein kind gedragen als ik dieren zie

Een hondje op straat? Ik moet even spacen van blijdschap. Dieren in de dierentuin? Ik ben er niet weg te slaan. Een grappig filmpje met dieren? Ik moet het nog eens bekijken of sterker nog: ik moet het imiteren! Ik ben dol op dieren en vind zo veel schattig, dat het eigenlijk kinderachtig is. 


5. De mega huilbuien die ik heb bij stress of zorgen 

Ik heb soms van die periodes (als ik veel stress ervaar of als het maandelijkse feestje eraan komt), dat ik heel dramatisch kan huilen en dat dat uren door kan gaan. Dan kan ik gewoon niet stoppen met huilen en mezelf druk maken over grote of kleine dingen. Soms ben ik dan gewoon ontroostbaar en lig ik als een klein kind te janken. Best wel gênant en niet heel volwassen, maar het is kennelijk iets wat bij mij hoort en hoe ik mijn emoties uit. 


6. Kinderprogramma's kijken

Een tijdje geleden kwamen alle afleveringen van Beugelbekkie online te staan op Videoland. Die ben ik toen meteen gaan kijken, en wat heb ik ervan genoten! Ik herbeleefde mijn jeugd en stiekem kon ik mezelf nog steeds in dat veertienjarige meisje herkennen. Ook heb ik laatst het eerste seizoen van Totally Spies teruggekeken en ook dat vond ik te gek om weer terug te zien. Ooh en als ik Spongebob zie... Die heeft nog steeds een plekje in mijn hart. Zijn humor is goud en als ik Spongebob kijk, voel ik mij echt weer even 11 jaar! 



7. Mij kan je van alles wijs maken

Terwijl ik op mijn werk altijd heel sceptisch en kritisch ben, ben ik dat buiten mijn functie juist totaal niet. Ik trap altijd in grapjes, onschuldige leugentjes of ik denk sarcastische opmerkingen serieus bedoeld zijn. Zo ben ik vaak degene die vraagt: 'is dat echt zo?' of wanneer iemand een grapje maakt, dan geloof ik ook echt dat diegene serieus is, zelfs bij mensen die ik heel goed ken, zoals mijn moeder of mijn vriend. 


8. Lachen als niemand lacht

Ik had dat laatst op mijn werk nog... Dat iemand iets zei wat ik erg grappig vond, maar alle andere mensen (inclusief de persoon die het zei), de humor er niet van inzagen. Vaak moet ik dan lachen omdat iemand iets zegt wat ik associeer met iets grappigs uit het verleden, een woord dat ik komisch vind of  het komt door mijn gekke gevoel voor humor. Ik moest mij toen op mijn werk ook echt inhouden om niet in lachen uit te barsten. Vorige week was ik bij mijn schoonfamilie en schoot ik ook ineens in de lach. Toen vroegen zij aan mij wat er zo grappig was, maar natuurlijk begrepen ze het niet. Gewoon mijn eigen inside jokes! 


9. Roze

Veel kleine meisjes bestempelen roze als hun lievelingskleur. Deze meid van bijna 26 bestempelt het na al die jaren nog steeds als haar lievelingskleur. Het is niet voor niks dat ik twee roze laptops heb, mijn kantoor in mijn nieuwe woning roze heb laten verven, de roze opties kies in de winkel en zou ik het liefst alles in het roze willen. Soms moet ik mezelf daarin beperken... Een roze auto of volledig roze huis zijn natuurlijk niet zo volwassen... En ook een roze outfit doet mij niet altijd veel goeds, omdat ik vaak al jonger word geschat dan ik ben. Dus ik probeer het roze zo veel als het kan te beperken, maar ik laat het kind in mij vaak genoeg naar boven door de roze optie te kiezen!


10. Het wachtwoord vragen 

Wie dat dat nog meer? Aan je familie, vrienden of partner een wachtwoord vragen om iets voor elkaar te krijgen? Ik doe dat altijd bij mijn vriend als ik ergens geen zin in heb. Als respons daarop vraag ik altijd: WACHTWOORD?! De arme man moet dan gaan raden wat het wachtwoord is. Gelukkig valt het wachtwoord altijd in de categorie dieren (verrassend) waardoor hij al een hoop kan uitsluiten. De ene keer kies ik dan een makkelijk, voor de hand liggend dier (hond, zeekoe, koe) en soms kies ik een heel lastig dier (capibara, watusirund, komodovaraan, gnoe) als ik echt geen zin heb. Ja... Dit is wel het toppunt van kinderachtig zijn.


Wat is het meest onvolwassene aan jou?

Reacties

  1. Als emoji's gebruiken een 'kinderding' is, dan ben ik echt nog een kleintje! Ik gebruik die (als ik met vrienden app) zo vaak! En af en toe een kinderserie kijken vind ik ook gewoon echt leuk. Beetje nostalgie toch? Ik kijk ook nog steeds veel anime, dus de tv-series kunnen er makkelijk bij

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha wat een leuk artikel! Ik gebruik in Whatsappberichtjes ook heel veel emoji's, een beetje zoals op dat plaatje. En nu K2 zoekt K3 weer op tv is, luister ik stiekem ook weer naar de liedjes van K3.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh ik kijk ook nog genoeg kinderseries hoor. Laatst zat ik nog Shin Chan op YouTube te kijken en ook Avatar heb ik pasgeleden helemaal gezien alle seizoenen. Lachen als niemand anders lacht heb ik ook wel eens last van... Best gênant, maar net wat jij zegt, ook die inside joke gedachten heb ik wel eens, dus gelukkig heb ik een medestander!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Haha maak je maar geen zorgen. Al die dingen zijn normaal om te doen als volwassene. Het zou pas niet volwassen zijn, als je al die dingen laat gewoon voor "het idee" om volwassen te zijn. :D

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Log in met je Google-account om sneller een reactie achter te laten zonder te bewijzen dat je een robot bent!