Waar ik naar uitkijk als ik straks de sleutel van mijn woning heb

In december heb ik te horen gekregen dat het bod dat ik heb uitgebracht op een woning is geaccepteerd. De maanden daarna was het flink aanpoten, omdat ik alles moest regelen om de financiering, verzekeringen en documenten rond moest krijgen voor het huis. Inmiddels is de rust teruggekeerd en is het wachten op de sleuteloverdracht in augustus. Ik zie deze fase ook echt als stilte voor de storm, omdat er straks bij de overdracht veel op mij af gaat komen. Nu ik nog onwetend ben over wat er op mij af gaat komen, zijn er ook dingen waar ik ontzettend naar uitkijk als ik straks eenmaal de sleutel heb! Misschien gaat het allemaal tegenvallen, maar voor nu denk ik echt dat het (letterlijk) deuren voor me opent. 




Samenwonen met Luuk

Hetgeen waar ik het meest naar uitkijk en echt op nummer één staat is het samenwonen met mijn vriend Luuk. In de periode dat we gaan verhuizen (naar verwachting in november) zijn we zeven jaar samen. Voor mij voelt het als een hele mooie en logische stap om samen te gaan wonen. We hebben al zeven jaar een hele stabiele relatie en Luuk is de persoon met wie ik oud wil worden en dit avontuur wil aangaan. Ik kan niet wachten om elkaar straks elke dag te kunnen zien en om samen een huishouden te runnen. Het is voor ons allebei de eerste keer dat we echt alleen gaan wonen, zonder ouders. We hebben een hoop te ontdekken en te leren, maar het is zo fijn dat we dat samen kunnen doen en hier samen in kunnen groeien. In onze omgeving worden we al gewaarschuwd dat door samenwonen je relatie ook negatief kan gaan veranderen. Zou kunnen, maar daar ga ik absoluut niet van uit. Elke struggle kunnen we samen overwinnen. Ik heb er vooral veel zin in en kan niet wachten tot het zo ver is! 


De eerste keer dat ik over de drempel stap van mijn nieuwe woning

Dat lijkt mij echt een magisch gevoel. Dat ik de sleutel in de deur draai en over de drempel stap en gewoon kan zeggen dat het mijn woning is. Ik reken er trouwens op dat het al misgaat bij de deur. Ik ben nooit zo handig met sloten en kan soms een deur niet open krijgen, waardoor ik tien minuten met een sleutel sta te klooien tot iemand mij komt helpen… Maar als dat eenmaal voorbij is, lijkt het mij zo gaaf om door dat lege huis rond te lopen, alles in mij op te nemen en te beseffen dat ik het huis gewoon gekocht heb en daar ga wonen. Ik wil dat moment helemaal in mij opnemen en nooit vergeten, want dat gevoel ga ik daarna (bij dit huis) nooit meer hebben. 





Mijn huis helemaal naar mijn smaak stylen en inrichten

Toen mijn ouders in 2008 een nieuwbouwwoning kochten (waar ik nu nog steeds woon), mocht ik zelf mijn kamer helemaal naar mijn smaak inrichten. Ik was toen 12 jaar en wilde een echte grote meiden kamer. Twee muren werden knalrood, evenals sommige meubels en verder had ik vooral witte en zwarte meubels. Ruim 13 jaar heb ik veel plezier gehad aan mijn slaapkamer en kan ik nog steeds mijn keuze uit die tijd waarderen. Maar nu ik een nieuwe woning krijg, zou ik niet snel meer voor rood kiezen als hoofdkleur. 

Sinds ik weet dat ik ga verhuizen, ben ik erg actief op Pinterest en maak ik allerlei inspiratieborden voor de styling en inrichting van mijn nieuwe huis. Ik weet al dat ik hou van een landelijke stijl qua meubels, maar dat ik ook de wat meer moderne en minimalistische stijl kan waarderen. Ook de kleuren die in mijn huis gaan voorkomen ben ik al vrij zeker over: marine blauw, pastel roze, lichtgrijs, wit en zwart. 

Het helpt echt enorm om voorbeelden te hebben van hoe ik de inrichting en styling kan aanpakken, omdat ik er zelf nog niet zo veel ervaring mee heb en omdat ik ook niet wil dat het straks allemaal een bij elkaar geraapt zooitje wordt. Ik vind het heerlijk om alvast te fantaseren en ik kan niet wachten om straks met alle kamers in mijn woning aan de slag te gaan om ze echt Pinterestwaardig te maken! 


Het wonen in een dorp

Ik heb een huis gekocht in een dorp. Het is een best afgelegen dorp en heeft ongeveer 1.700 inwoners. Momenteel woon ik nog in een stad, maar eerlijk gezegd ben ik nooit een stadsmeisje geweest. De keuze voor een dorp was daarom al snel gemaakt. Daarbij komt ook nog eens dat huizen in dit soort dorpen een stuk goedkoper zijn. Ik heb daarom ook niet zo gek veel hoeven overbieden. Enfin, ik kan er echt naar uitkijken om straks in het dorp te wonen. Voor zowel mezelf als voor Luuk is het een compleet nieuwe omgeving waar we geen mensen kennen. Daar zit ik totaal niet mee en ik vind het zelfs fijn dat ik nog niemand in de omgeving ken. Ik ben juist iemand die ontzettend die rust op zoekt en ik verwacht dit hier ook te vinden. En mocht het tegenvallen, een verkoopbord staat zo weer in de tuin! Maar ik verwacht dat ik het juist geweldig ga vinden en echt tot rust kan komen in een groene omgeving. 


Koken in mijn eigen keuken

Nog iets waar ik erg naar kan uitkijken is het koken in mijn eigen keuken. Ik ben al een aantal jaar aan het sparen voor de uitzet van de keuken. Pannen, keukengerei, borden en bestek heb ik genoeg. Momenteel sta ik twee tot drie keer per dag in de keuken en dat gaat in mijn nieuwe woning niet anders zijn. Ik verheug me er nu al op dat ik mijn kastjes kan indelen zoals ik dat wil. Dat ik lekkere gerechten kan maken in mijn keuken met mijn mooie keukenspullen die ik dan eindelijk in gebruik mag nemen! Ik vind koken nu al erg leuk en ik denk dat ik er nog meer van kan genieten als ik dat straks in mijn eigen keuken kan gaan doen.


Nieuwe herinneringen maken 

Tot slot kijk ik er erg naar uit om straks nieuwe herinneringen te maken in mijn woning. Ik hoop dat dit de plek is waar Luuk en ik gelukkig kunnen zijn, waar we onze geliefden met plezier kunnen ontvangen en waar we mogen groeien in het echte volwassenleven. Het lijkt mij geweldig om straks mijn vriendinnen in mijn eigen woning te ontvangen. Omdat het iets verder weg is van waar ik nu woon, mogen ze uiteraard ook blijven overnachten! Ik kijk er naar uit om in de zomer lekker in mijn eigen tuin te zitten om te eten en spelletjes te spelen. Wie weet kopen we een jacuzzi waar we in kunnen vertoeven. Ook hoop ik in dit huis een puppy te mogen adopteren die hier ook mag komen wonen. Verder hoop ik natuurlijk ook carrièrestappen te maken en als professional te mogen groeien. Dit heeft niet zo zeer met het huis te maken, maar dat is wel dé plek waar ik dit soort stappen en mijlpalen vier! Ik ben zo ontzettend benieuwd wat er allemaal gaat gebeuren en ik heb er nu al zo veel zin in! 


Waar keek jij naar uit toen jij voor het eerst op jezelf ging wonen?


Reacties

  1. Wat een fijn artikel en veel is voor mij ook herkenbaar. Ik ben twee jaar geleden gaan samenwonen met mijn vriend en toen kon ik erg uitkijken naar het samen zijn. Het valt me ook totaal niet tegen! En wat jij zegt over je huis helemaal inrichten naar je smaak herken ik ook. Langzaam aan begint onze woning nu echt onze stijl te worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ik ga voorlopig nog uit huis. ik woon bij mijn ouders terwijl ik nog studeer. maar ik kan al wel uitkijken naar mijn huis compleet inrichten zoals ik dat wil. dat lijkt mij leuk om te doen.

    xoxo djolie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Momenteel woon ik nog in een huurhuis, maar ben ik op zoek naar een koopwoning. Nog knap lastig in deze markt... Voor mij is het al ruim 10 jaar geleden dat ik voor het eerst op mezelf ging wonen en ik keek er toen erg naar uit dat ik gewoon een plek voor mezelf had. Geen ouders die op mij letten, mijn eigen regels volgen, meer vrijheid. Ik huurde toen een studentenkamer en daarna ben ik gegaan naar het huis waar ik nu woon. Ik hoop echt over een jaar wel een ander huis te hebben gevonden, aangezien deze huurwoning wel prima is, maar ook wel wat gebreken heeft. Plus dat ik het niet volledig naar mijn eigen smaak kan en mag inrichten.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jaaa, team dorp! Heerlijke vooruitzichten allemaal. Ik verheugde me destijds erg op alle vrijheid. Zelf de inrichting kiezen, bepalen wat je eet, wanneer je opruimt... Heerlijk!

    Ook superleuk dat jullie straks een puppy willen. Tip: bij goede fokkers is de wachttijd nu best wel lang (1-2 jaar is geen uitzondering), dus ik zou me zeker alvast oriënteren en contacten leggen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Log in met je Google-account om sneller een reactie achter te laten zonder te bewijzen dat je een robot bent!