Wat ga ik het meest missen aan het studeren?
Mijn studententijd zit er officieel op. Laatst maakte ik al bekend dat ik master in sociologie heb gehaald. Het zal wel gek zijn om na de zomer niet meer in de rol van student te zitten en om in de rol te kruipen van werknemer, volwassene of huiseigenaar. Er zijn aspecten in mijn leven waar ik nu toch echt afscheid van moet gaan nemen. Het studeren aan de universiteit ga ik echt enorm missen! Ik heb de afgelopen twee jaar daar met veel plezier gestudeerd. Daarom wil ik graag even stil zijn bij de dingen die ik het meest ga missen aan het studeren.
De flexibiliteit in de werkdagen
Voor COVID-19 uitbrak, ging ik altijd twee tot drie dagen naar de universiteit. De andere dagen was ik "vrij" en kon ik dus zelf mijn studiedagen inplannen. Ik koos er altijd voor om dit op doordeweekse dagen te doen, zodat ik in het weekend lekker vrij had om uit te rusten en om leuke dingen te doen met mijn vriend. Wel kon ik het op die contactvrije dagen altijd wat rustiger aan doen in de ochtend, waardoor ik langer in bed kon blijven liggen, een yogasessie kon doen of nog even een aflevering van mijn favoriete serie kijken voor ik mijn studiedag startte. Heerlijk vond ik dat. Meestal ging ik in de middag of avond dan wat langer door, omdat ik tijd nemen in de ochtend het meest fijne vind! Straks als ik aan het werk ben, wordt er vast van mij verwacht dat ik om 8 of 9 uur wel op kantoor ben of mijn werkdag start, dus die flexibiliteit van de universiteit ga ik zeker missen.
Het contact met medestudenten
Even een babbeltje voor of in de hoorcollege zaal, even een drankje doen in het Erasmuspaviljoen of samen een rondje lopen over de campus is er al sinds de uitbraak van corona niet meer bij helaas. Het is daarom extra jammer dat ik dit nu moet gaan missen. Natuurlijk krijg ik daar vast het contact met collega's weer voor terug, maar toch ga ik de leuke gesprekjes met aardige medestudenten missen over tentamens, stress, vervelende of super tutoren, gekke of hele fijne professoren, de lesstof, hun privélevens of over andere medestudenten. Gewoon die typische universiteitspraatjes! Heel jammer dat dat nu voorbij is, want ik denk niet dat ik snel nog zal klagen over een tentamen of mijn enthousiasme ga uiten over een onderwerp in een hoorcollege...
De campus
Toen ik voor het eerst op de campus van de Erasmus Universiteit rondliep, gaf mij dat een magisch gevoel. Dat ik daar als kleine meid van 1 meter 55 en als ooit vmbo-leerlinge daar mocht rondlopen. Het was bijzonder. Elke keer als ik er kwam, voelde het op een of andere manier nog steeds speciaal. Ik ga het onwijs missen om op de campus rond te lopen, les te hebben in verschillende gebouwen, gebruik te maken van het restaurant of van de universiteitsbibliotheek waar ik regelmatig aan het studeren was. De hele sfeer op de campus was ook altijd gezellig, vooral als het lekker weer was. Studenten die buiten aan het relaxen waren of werkoverleg hadden, het terras dat vol zat of mensen die stopten om een praatje te maken. Vooral in de avond was het ook altijd leuk om op de campus rond te lopen met de verlichtte fontein in het midden van de campus en de zwanen die eromheen zwommen.
Studeren in de universiteitsbibliotheek
Ook ga ik specifiek het studeren in de universiteitsbibliotheek missen. De plek waar ik blokte voor dat lastige statistiek tentamen, overleg had met studiegenoten, in de stilteruimte mijn papers tikte en mijn colleges voorbereidde. Ik vond het een hele fijne plek om te werken. Meestal kwam ik al vroeg in de ochtend, zodat ik verzekerd was van een tafeltje om aan te werken. Vooral de stilteruimte kon ik altijd enorm waarderen. Ik was in de bieb altijd erg productief en kon daar veel werk verzetten. Zo had ik aan het einde van de dag geen werk meer en kon ik met een gerust gevoel naar huis en van mijn avond genieten. Toen ik door corona niet meer naar de universiteitsbibliotheek kon, vond ik dat al erg jammer, omdat ik thuis veel minder productief ben. Nu moet ik helaas echt afscheid nemen van de bieb als ik over een tijdje mijn boeken ga inleveren die hier nog steeds liggen. Voor corona had ik wat boeken geleend voor mijn scriptie. Die moeten binnenkort ook maar eens terug.
Het volgen van hoorcolleges
Hoorcollege's vond ik altijd het meest fijn aan studeren. Een plekje zoeken in die grote zaal en heerlijk twee uur lang luisteren naar wat de professor te vertellen heeft. Ondertussen wat aantekeningen maken. Passief zijn en niet te veel nadenken over de soms wat lastige stof die gegeven werd. Gewoon lekker op mij af laten komen. Ik kon er gewoon van genieten om naar de verhalen van de professoren te luisteren en vond het ook altijd fijn als ik aansluitend op het hoorcollege een werkcollege had, zodat de stof nog vers in mijn hoofd zat.
Ik heb nog twee jaar studie te gaan, maar ik kan me heel goed voorstellen dat ik tegen die tijd ook wel dit soort dingen ga missen. Inderdaad de flexibiliteit en het contact met andere studenten zou ik ook missen! Hoorcolleges niet eigenlijk, ik ga nooit en kijk ze altijd terug!
BeantwoordenVerwijderenHet contact met medestudenten mis ik soms heel erg en ook al die vrije tijd die ik had! Soms mis ik ook wel het schrijven van verslagen, omdat ik dat altijd één van de leukere dingen vonden aan mijn studie.
BeantwoordenVerwijderenIk studeer ook al een aantal jaar niet meer. Wat ik vooral niet mis zijn de lastige tentamens en het doen van onderzoek, maar ik mis inderdaad wel de vrijheid die je had als student en dat je je eigen dagindeling nog kon maken. Nu ben ik gebonden aan de kantooruren, maar ook dat heeft soms zijn charmes.
BeantwoordenVerwijderenErgens kan ik het nog niet voorstellen dat mijn studentenleven zal gaan eindigen. Ik begin nu aan mijn derde jaar van mijn hbo en het einde lijkt nog ver weg, maar de eerste twee jaar van mijn studie gingen al zo snel voorbij dat ik denk dat dat nu ook zal gaan gebeuren.
BeantwoordenVerwijderen