Take me to the movies

De laatste tijd heb ik een aantal films gezien. De ene beter dan de ander. Het leek me wel leuk om deze films in een blog te bespreken. Misschien heb jij ze ook wel gezien, maar het kan ook zijn dat ik je op ideeën breng om een van deze films te kijken! Ik vind het wel leuk om een keer een filmreview te schrijven!
Wees niet bang, deze blog bevat geen filmspoilers. Ik geef alleen kort weer waar de film over gaat en geef mijn mening.

Vanaf nu werk ik met jump-breaks. Wil je meer lezen? Klik dan op lees verder!

The fault in our stars

Hazel en Gus zijn twee tieners die een wrange humor, een minachting voor het conventionele en de liefde delen. Hun relatie is des te wonderbaarlijker gezien het feit dat Hazels andere constante metgezel een zuurstoftank is, Gus grappen maakt over zijn beenprothese en ze verliefd op elkaar werden bij een steungroep voor kankerpatiënten.

(Bron)

Deze film is gemaakt naar aanleiding van het boek van John Green. Ik heb het boek (nog) niet gelezen, maar de film nu wel gezien en wauw, wat een mooie film was dit zeg! Ik vond het ook best wel een heftige film, aangezien het onderwerp kanker is. Gelukkig overheerst dit element niet en gaat het voornamelijk over het leven van de twee verliefde tieners. Ik heb door de film kunnen lachen, maar zat soms ook wel met een brok in mijn keel. 

Leuk aan deze film was dat de twee hoofdpersonen naar Amsterdam kwamen om hier een schrijver te ontmoeten van hun favoriete boek. Hazel en Gus lopen zo langs de grachten, gaan in een restaurant wat eten en gaan op pad naar het Anne Frank huis. Dat vond ik wel een leuk element in de film, dat mensen uit Amerika naar ons kleine landje komen en dat ook nog in een zeer bekende film!

De film was alleen niet zo goed als ik had verwacht. Heel veel mensen zijn gek van de boeken en van de film en vinden het helemaal geweldig. Ik vond de film goed, maar het is niet van de hoogste kwaliteit. Ik vond het acteerwerk matig en ik had de film toch net ietsje "zwaarder" verwacht, maar dat kan ook aan mijzelf liggen. 

Qua lengte was de film vrij lang, 128 minuten, maar het was niet zo dat ik dacht van: "wanneer is het u afgelopen?" 

Je moet er wel even de tijd voor nemen, maar het is het zeker waard om deze film te kijken. Het genre van deze film is drama. Ik beoordeel deze film met een 7,5, omdat ik de verhaallijn erg mooi vond en het leuk was dat het zich gedeeltelijk in Amsterdam afspeelde!

What if

Wallace en Chantry ontmoeten elkaar op een feest waar kleine stukken poëzie worden voorgelezen. Er heerst meteen een goede chemie tussen beiden. Tenminste als vrienden. Naarmate de tijd vordert trekken de twee steeds meer naar elkaar toe, en alles word besproken. Maar er is een probleem ... Chantry heeft verkering. Wallace lijkt steeds meer te vallen voor de mooie Chantry, en ook zij kan haar gevoelens voor hem maar moeilijk onderdrukken. Zal hun liefde voor elkaar vernietigd worden door de romantische invloeden van buitenaf, of kunnen ze misschien gewoon genieten van de voordelen die een simpele platonische relatie met zich mee brengt?

(Bron)

Deze film moest en zou ik zien, want Daniel Radcliffe, beter bekend als Harry Potter, heeft de hoofdrol in deze film. Ik was heel erg benieuwd naar deze film, omdat Daniel zich weer van een zeer andere kant laat zien dan de andere rollen die hij tot nu toe heeft gespeeld. Persoonlijk vind ik hem een erg goede acteur en vind ik het leuk om te zien dat hij zoveel verschillende rollen aan kan en het toch nog erg overtuigend en knap acteerwerk blijft.

Ik vond What if een heel romantische, grappige film. Het is niet voor niets het genre romantische comedy. Deze film heb ik samen met mijn vriend gekeken en wij moesten om sommige stukken wel erg lachen, omdat dingen die in de film voorkomen heel herkenbaar zijn voor koppels en mensen die aan het begin van hun verliefdheid erg om elkaar heen draaien. Het is geen zware film en hij duurt ook niet lang; 99 minuten.

De film bevat, behalve Daniel, niet veel bekende acteurs. Zoe Kazan, de vrouwelijke hoofdpersoon Chantry in de film, kende ik bijvoorbeeld niet en ze heeft ook niet echt grote films op haar naam staan. Ze is een vrij doorsnee meisje. Niet mooi, niet lelijk, maar dat maakt haar juist zo goed voor die rol. Haar personage is ook een beetje een doorsnee meisje, die niet goed weet wat ze wil. Hierdoor kwam haar acteerspel ook geloofwaardig op mij over.

Deze film raad ik je aan als je een luchtige, grappige en romantische film wilt kijken. Het is geen overdreven, kleffe film, dus hij is ook man vriendelijk, voor alle dames die een leuke film met hun vriend willen kijken. Ik heb enorm genoten van deze film en vond het sowieso een pluspunt dat Daniel erin zit. Hij laat zich dit keer niet van een serieuze, zware kant zien of als tovenaar, maar dit keer echt als een wat onzekere, nuchtere en spontane jongen. Een echte goodguy! Verder vond ik de humor die erin zat echt grappig, helemaal mijn smaak! Deze film krijgt van mij een 9.

Inception 

Dom Cobb is een handige dief, een ware meester op het gebied van 'Inception': het stelen van waardevolle geheimen uit het onderbewustzijn van mensen die in de droomfase verkeren, wanneer het brein het meest kwetsbaar is. Cobb krijgt de kans zijn oude leven weer terug te krijgen, in ruil voor het uitvoeren van een vrijwel onmogelijke 'Inception': Cobb en zijn team van specialisten moeten deze keer geen idee stelen, maar het in iemands brein plaatsen. Als ze hierin slagen, zou het de perfecte misdaad zijn. Maar hoe goed ze alles ook plannen en hoe groot hun expertise ook is, niets kan het team voorbereiden op de levensgevaarlijke vijand die elke stap die ze nemen lijkt te kunnen voorspellen.

(Bron)

Jeetje, wat een lastige film vond ik Inception... Een droom in een droom, met nog veel meer dromen en het onderbewuste. De eerste keer dat ik deze film keek was ik samen met mijn vriend, maar ben ik in zijn armen in slaap gevallen. Ik kon het allemaal niet meer volgen en was erg moe geworden van die film, hihi. 

De tweede keer heb ik hem wel helemaal afgezien, nog steeds een lastige film. Het mooie vond ik dat alle elementen en puzzelstukjes aan het einde van de film in elkaar vielen en dat alles duidelijk werd, want wanneer je midden in de film zit, weet je eigenlijk niet waar je naar kijkt en of het nu de werkelijkheid is of een droom. Lastig allemaal, maar dat maakt de film niet minder goed. Het is belangrijk dat je je aandacht vanaf het begin er al bij hebt, alleen zo kun je de verhaallijn van de film snappen. Het is een combinatie van een thriller en sciencefiction. De film duurt ongeveer 150 minuten.

Leonardo Di Caprio laat zich weer van een hele goede kant zien in deze film! Sowieso ben ik gek op zijn acteerspel en heeft hij al hele mooie rollen op zijn naam staan. Denk aan: Jack uit Titanic, Romeo uit Romeo + Juliette en uit Teddy Daniels Shutter Island. In deze film laat hij zich weer van zijn beste kant zien en acteert hij op hoog niveau. Zijn spel kwam geloofwaardig over op mij. 

Ik zou de film alleen aanraden als je iets zwaars en ingewikkelds wilt kijken met een beetje mindfuck. Wanneer je liefdesverdriet hebt is dit bijvoorbeeld geen goede film voor je om naar te kijken. Ik vond het wel een goede film, want Leonardo Di Caprio en de andere acteurs zetten een geloofwaardig verhaal neer en omdat het zo bijzonder is dat je de kijker helemaal op het verkeerde spoor zet en echt laat nadenken tijdens de film, maar voor mij was hij net iets te zwaar. Daarom krijgt deze film van mij een 7.

The maze runner 

Thomas ontwaakt op een dag in een lift, zonder enige kennis hoe hij daar terecht is gekomen. Hij kan zich niet meer herinneren wie hij was. Eenmaal buiten komt hij erachter dat hij in een afgesloten wereld terecht is gekomen met 60 andere jongens van zijn leeftijd, die proberen te ontsnappen uit een steeds veranderend labyrint.

(Bron)

Nee, dit is niet helemaal een film voor mij... Het valt in het genre mysterie en sciencefiction. Hier houd ik niet zo van. Ook deze film komt van een boekenreeks af en is erg bekend in de wereld, maar het is niet mijn ding. Ten eerste, omdat de verhaallijn vaag is en vaag blijft aan het einde van de film. Ik heb de boeken niet gelezen, maar waarschijnlijk moet je dat wel gedaan hebben om alles in de film beter te begrijpen en te snappen waar de makers naartoe willen. Ik bleef veel elementen maar onduidelijk vinden. 

Ten tweede vond ik de special effects niet realistisch overkomen, wat bij een film als deze eigenlijk wel zo hoort te zijn, want veel dingen die in deze film gebeuren, kunnen in het echt niet. De effecten die de makers erin gestopt hadden, kwamen alleen niet echt op mij over.

De film bestaat uit veel jonge acteurs, dat spreekt mij dan weer wel aan. Er spelen alleen maar nieuwe gezichten mee, die nog geen naamsbekendheid gemaakt hebben in de wereld. Het is leuk dat nieuw jong talent de kans krijgt om in een grote, populaire film mee te spelen. Het zijn niet allemaal onbekende gezichten die mee spelen. Voor de mensen die de film Love Actually hebben gezien; het kleine jongetje met blond haar dat verliefd is op een meisje uit zijn klas dat gaat verhuizen, speelt mee in deze film! Hij is alleen een stukje ouder geworden!

De film duurt 113 minuten, naar mijn mening te lang voor een film die mij niet interesseert en met slechte special effects. Deze film krijgt van mij een 5, want volgens mij moet je een echt fan zijn en de boeken gelezen hebben om deze film goed te begrijpen. 

Annabelle 

John Form heeft het perfecte cadeau gevonden voor zijn zwangere vrouw Mia; een prachtige vintage pop in een witte bruidsjurk. Heel lang zal ze echter niet kunnen genieten van de pop, die de naam Annabelle draagt. Op een avond worden de buren van John en Mia geïnfiltreerd door leden van een satanische sekte, waarbij vergoten bloed en terreur niet het enige is dat ze achterlaten. De sekteleden hebben namelijk een demonische entiteit opgeroepen die zich nu verschuilt in de pop Annabelle.

(Bron)

Een horrorfilm, wat hou ik daar toch van! Zeker als de film een goede verhaallijn bevat en dat doet deze film zeker! Het is niet echt een leuk cadeau van de hoofdpersoon John om aan zijn vrouw Mia te geven... Wie verzint het nu om een porseleinen, enge pop te geven als cadeautje. Mia was er in eerste instantie erg blij mee, maar het is gewoon creepy! Ik ben tijdens de film wel een flink aantal keren geschrokken! 

Ondanks dat de film onbekende acteurs heeft: Annabelle Wallis, Ward Horton en Alfre Woodard, vind ik het spel toch erg goed en komt het niet nep over, zoals in veel horrorfilms wel gebeurd. 

De verhaallijn vond ik ook erg sterk, alleen soms een beetje voorspelbaar.Wanneer Mia een doos ontvangt, nadat ze haar porseleinen pop heeft weggegooid, is het meteen al duidelijk wat er in die doos zit... Zo zijn er nog een paar kleine dingetjes die je tijdens het kijken wel kunt voorspellen.

Het was een goede horrorfilm, met een goed verhaallijn. Een tikkeltje eng, want je schrikt echt een aantal keren goed. Dat vind ik een pluspunt, want daarvoor is een horrorfilm ook. De acteurs waren prima en de geesten kwamen niet nep over. Ik raad de film aan aan alle horrorfreaks. Als je niet goed tegen horror kunt, maar wel geïnteresseerd bent, dan zou ik hem gewoon lekker samen met een vriend of vriendin kijken of misschien met een hele groep? 

Op basis van de hierboven genoemde elementen geef ik deze film een 8.

Heb jij een van deze films al gezien?

Zo ja: wat vond je ervan? Nee: Welke wil je graag zien?