Gastblog: Newcastle

Vandaag krijgen jullie een gastblogje van mij, Melanie. Misschien hebben jullie mijn vorige ook al gelezen, die over verpleegkundige. Deze keer mocht ik van ons lieve Meggie een blog schrijven over mijn minicruise naar Newcastle, dus ik hoop dat jullie het leuk vinden! J

Goodbye Holland, hello Newcastle!

Het was dinsdag 15 juli dat we naar IJmuiden gingen, om daar op de boot te stappen van DFDS Seaways naar Newcastle. Dankzij een mazzeltje heb ik 2 tickets kunnen winnen via vakantieveilingen.nl en kunnen boeken, leuk voor mij, omdat ik altijd al naar het Verenigd Koninkrijk heb willen gaan en mijn vakantie naar Wales helaas niet door kon gaan. Ik had besloten met mijn moeder te gaan, zodat we alsnog allebei een vakantie tijd samen zouden hebben. Dus dat werd pakken, stressen en ervoor zorgen dat we op tijd aankwamen om mee te mogen op de boot! Natuurlijk waren we op tijd, anders had ik deze blog niet gemaakt, maar phew, wat duurde het lang! Zodra je er kwam moest je namelijk eerst nog wachten in een rij, totdat je je kaart kreeg voor de hut en door mocht naar douane. Deze controleerden alleen je ID/paspoort, maar toch duurde het 20 minuten voordat we naar de boot zelf liepen. Via zo’n leuke slurf de boot op en naar verdieping 8, waar onze hut was. De hut zelf was klein en een beetje gehorig, maar we waren er vrijwel alleen om te slapen dus meer hadden we ook niet nodig.

Op de boot zelf had je namelijk echt veel om te doen. We hebben er lekker gegeten in een van de verschillende restaurants en ’s avonds was er ook een muziekavond. Dit was niet alles, natuurlijk kon je naar buiten gaan en kijken hoe we aan het varen waren, maar er was ook een nachtclub, er was een bioscoop (met pas uitgekomen films), een observatie programma voor zeedieren te spotten, een casino en nog veel meer. We hebben ons dus ook niet verveeld op de heenreis. Alleen het slapen ging wat moeilijker die avond, de boot wiegde heen en weer en het bed lag niet heel erg lekker. Kan gebeuren natuurlijk, maar ik was die dag echt vroeg op. 

Een foto van onze hut, sorry voor de troep!

Om 7 uur stonden we al buiten om te kijken, want we konden Engeland al zien! Een ontbijtje later gingen we nog weer even naar buiten, omdat we nu bijna bij de haven waren en we natuurlijk foto’s wouden maken van dat we aankwamen.

Engeland ziet er best wel anders uit dan Nederland, dus het was super leuk om daar te staan en te kijken. Ten eerste zijn de huizen compleet anders dan die van ons, maar ze hebben daar ook kliffen en meer heuvels dan dat ik bij mij in de buurt zie.

Tegen de tijd dat we in de haven kwamen moesten we onze spulletjes om mee te nemen pakken en gingen we de boot uit. Daar –verrassing– moesten we alweer door de douane heen, dus daar ging weer 20 minuten tijd aan wachten. Gelukkig konden we daarna meteen door naar de bus, een super leuke en ouderwetse dubbeldekker, die ons naar het centraal station van Newcastle zou brengen. De weg ernaartoe vond ik zelf best wel eng, we zaten bovenin en je kon meekijken, maar die mensen daar rijden natuurlijk links! Dus iedere keer rijden ze links, nemen ze de rotonde via links, alles is gewoon zo anders. Alles wat we te zien kregen was wel mooi, we reden door een stuk van Newcastle zelf heen dat vrij oud was en door allemaal kleine straatjes. 

Let's talk in stupid English accents together

Tegen de tijd dat we op het station waren gingen mijn moeder en ik eerst lekker naar de Starbucks, daar wou ze zo graag heen en een frappuchino kon er bij mij ook wel in. Ondertussen bespraken we waar we allemaal heen zouden willen gaan, voornamelijk winkeltjes maar ook wat cultureels natuurlijk! Mooi voor mij kwamen we een winkel tegen waar ik verliefd op werd; Forbidden Planet. Voor wie dit niet kent, het is een winkel vol met merchandise van verschillende TV series, boeken en films. Dus ik, als Doctor Who fan, liep daar stralend weg met een nieuwe mok en pasjeshouder compleet in DW style en ik heb zelfs nog Harry Potter shirtjes kunnen kopen, 1 met het embleem van Zweinstein en eentje met het embleem van Ravenklauw. We hebben zelfs nog later op de middag een milkshake gehaald bij een winkeltje genaamd Shake ‘a’ Hollic, waar ik eentje kreeg met gewoon een hele bult rolo’s erin voor de echte rolo smaak! Het was alleen moeilijk soms om de mensen daar te verstaan, ze praten allemaal in een accent dat ik dus nooit heb geleerd op school of waar dan ook. Gelukkig kwamen we er allemaal wel uit hoor, mijn accent was vast ook vreselijk maar toch heb ik kunnen communiceren. Maar mams, oh die vond het zo grappig hoe hun praatten, dus de rest van de dag praatte zij ook in een stom accentje dat op dat van iemand uit Newcastle moest lijken.

Maar we zijn ook cultureel bezig geweest samen. Het meeste wat er te vinden is in Newcastle zijn kerken en kathedralen, dus daar zijn we dan ook langs geweest. Ik vind zelf dat het mooie plekken waren om ook op de foto te zetten. De stijl van gebouwen is in Engeland compleet anders dan dat ik ze hier heb gezien (en ik heb er vrij veel moeten zien; dankzij dat stomme kunst op de middelbare school). Hier beneden kan je een paar foto’s zien van de kerken, ik ben wel benieuwd wat jullie ervan vinden! Natuurlijk zal niet iedereen het zo mooi vinden, maar ik hou wel van architectuur en van de verschillen spotten tussen soorten hiervan en waar deze vandaan komen en gevonden worden.

Goodbye Newcastle and hello Holland!

Helaas is een dagje veel te kort in Newcastle, en moesten we voor het avondeten al weer op de boot zijn. De busreis terug naar de boot was eigenlijk best wel grappig, we zaten dit keer bovenin en echt helemaal vooraan maar dat was juist mooier omdat je alles kon zien. En naast ons zaten gewoon mensen die net 30 kilometer van ons vandaan wonen! Die, als grote voetbal fans, lieten trots een mapje aan ons zien met erin een foto en handtekening van Krul; onze keeper dit WK. Die speelt kennelijk in Newcastle als hij niet bezig is met het Nederlandse team, en was toevallig aanwezig om hun een handtekening te geven. Na de busrit van 25 minuten kwamen we weer aan in de haven, gingen we door de douane en toen lekker weer de boot op. We waren ruim op tijd, 45 minuten voordat we zouden vertrekken, dus eerst naar de hut om onze spullen te dumpen en dan naar buiten. We hebben nog gekeken hoe we de haven uit gingen, maar toen gingen we toch weer naar binnen want we kregen een Engels vaarwel: Regen! De terugweg was verder wel een stuk makkelijker dan de heenweg, we wisten waar we heen konden en wat we allemaal zouden kunnen doen. Uiteindelijk waren we een beetje moe na een hele dag rondlopen dus gingen we lekker samen zitten met ieder een boek, lekker rustig en luisteren naar de zogenaamde troubadour iets verderop die aan het zingen was. Mam, die een beetje zeeziek werd, heeft later op de avond nog een pilletje hiervoor gehaald maar daarna zijn we eigenlijk al vroeg naar bed gegaan. Het was half 11 toen we naar de hut terug gingen, nog even douchen en dan lekker op bedje liggen met wat muziek. De volgende ochtend werden we pas wakker toen het 8 uur was en dat door de omroep. Iedere ochtend om 8 uur maken ze je namelijk wakker als je dat nog niet bent met een goede morgen bericht, zodat niemand zich per ongeluk zou kunnen verslapen en het aankomen mist! Buiten konden we Nederland al weer een beetje zien, ook zagen we al die windmolens op het water en meerdere vissersbootjes. Het is wel leuk om zo weer thuis te komen, want ik heb zelf Nederland nog nooit op die manier gezien. Natuurlijk was het jammer dat de minicruise al weer over was, maar ik ga zeker mijn best doen om vaker naar het Verenigd Koninkrijk te gaan. Het is er super mooi en ik voelde me er best wel thuis.

Voor het geval mensen benieuwd zijn naar meer informatie, vragen mag altijd. Ik heb op dit moment 83 foto’s maar helaas kan ik die niet allemaal laten zien. Al zou iemand hier wel geïnteresseerd zijn, gewoon vragen! Kortom, vraag gewoon wat je wilt aan me, ik antwoord altijd.

Waar zou je zelf graag op vakantie willen gaan, en waarom?