Wat deed ik tien jaar geleden?
Tien jaar geleden was ik ZEVENTIEN jaar! Zeventien... Waar is de tijd gebleven? Ik was nog net niet officieel volwassen, maakte me druk over dingen die een jaar later helemaal niet meer belangrijk zijn, maakte hele domme fouten en deed ook hele leuke dingen. Ik reis terug in de tijd en blik terug op hoe mijn leven er ongeveer 10 jaar geleden uitzag.
Mavo
Iets meer dan tien jaar geleden zat ik in mijn eindexamen jaar van de
mavo. Ik kan niet geloven dat het alweer zo lang geleden is. Het voelt veel
minder lang geleden, maar tegelijkertijd lijkt die tijd ook als iets uit een
ander leven. Ik maakte me toen enorm druk om de eindexamens. Ik wilde het zo
goed doen en met goede cijfers slagen, zodat ik kon doorstromen naar de havo.
Het was een tijd waarin ik gym vaak skipte, omdat ik een bloedhekel had aan gym
en dit toch geen eindexamen vak was. Daarom zag ik het nut van dit vak totaal
niet in (anders dan een totale marteling). Ik maakte een profielwerkstuk over
de opleiding schoonheidsspecialist. Bij die mbo-opleiding had ik een aantal
meeloopdagen, want dat was verplicht, en dit had ik puur en alleen uitgekozen
omdat ik dan gratis massages en gezichtsmaskertjes zou krijgen. Ik had helemaal
niet de ambitie om schoonheidsspecialist te worden.
En ik deed eindexamen in de vakken Nederlands, Engels,
Duits, wiskunde, economie en geschiedenis. Voor alles had ik hoge cijfers,
alleen voor wiskunde had ik helaas een 5. Dat was toen niet echt mijn sterkste
vak. Gelukkig was dat in die tijd nog geoorloofd om daarvoor een onvoldoende te
hebben en het was genoeg om door te stromen naar de havo, waar ik toch geen
wiskunde zou gaan doen.
Doorstroom naar havo
Ook stroomde ik tien jaar geleden door naar de havo. Een nieuwe school, nieuw niveau en een nieuwe uitdaging. De eerste maanden vond ik zwaar. Het was zo anders dan de mavo. Ik dacht echt dat ik te dom was voor de havo en een verkeerde beslissing had gemaakt. Ook de hoeveelheid huiswerk was verdubbeld. Gelukkig zette ik door en kwam ik erachter dat ik veel meer in mijn mars had dan ik dacht. Ik kon uiteindelijk prima aarden op de havo. Niet alles ging me makkelijk af, maar in geschiedenis en maatschappijwetenschappen was ik een ster. Economie ging me iets minder af, maar toch... Het ging goed en het is een hele belangrijke stap geweest die me heeft geleidt tot waar ik vandaag de dag sta in het leven.
Eerste vriendje
Jeetje, het is ook alweer meer dan tien jaar geleden dat ik verkering
kreeg met mijn eerste vriendje. Achteraf heb ik hier zo veel spijt van gehad,
omdat deze gozer dus totaal niet bij mij paste. Echter, ik had een laag
zelfbeeld en dacht dat ik niet beter kon krijgen, dus nam ik maar genoegen met
een jongen die niet mijn match was. Met hem had ik ook mijn eerste zoen. Ook
niet echt een leuk moment om aan terug te denken. Het was vrij geforceerd,
meteen vol erin met zijn tong, waarmee hij als een soort propeller te keer
ging. Whoepie… Ik dacht toen echt: “is dit het?!”. Uiteindelijk ben ik toch 11 maanden samen
geweest met die jongen. Ik had hem online leren kennen en eerlijk gezegd vond
ik de online versie van hem leuker dan de real life versie. Online deed hij
zich heel anders voor dan in het echt en het leek wel alsof hij een soort
dubbele persona had. Ondanks dat ik best wel spijt had van deze relatie, maar ik
kan wel zeggen dat ik ervan heb geleerd en dat mijn volgende partner keuze twee
jaar later totaal het tegenovergestelde was en hij tot op de dag van vandaag nog
steeds de liefde van mijn leven is. Match gevonden!
Hot pink en black
Tien jaar geleden dat ik helemaal in de fase dat hotpink
(hard roze) en black (zwart) mijn favoriete kleuren waren en dat dit de
kleurencombinatie was die ik overal toepaste. Mijn kleding kocht ik in deze
kleuren, mijn achtergrond op mijn laptop, het thema van mijn sweet sixteen was
hotpink en black en zelfs mijn bankpasje moest eraan geloven. Ik was toen ook
helemaal fan van Avril Lavigne en zij droeg die kleuren ook voortdurend. Het
was tien jaar geleden nog de tijd vóór het influencers tijdperk, maar Avril
heeft mij toen toch wel echt flink geïnfluenced. Nu zou ik die
kleurencombinatie niet meer zo snel kiezen in mijn kleding of woning. Roze is
nog steeds mijn favoriete kleur, maar tegenwoordig ga ik vaker voor de zachtere
tinten. En zwart blijft altijd een mooie basic. Ik kies tegenwoordig meer voor
marine- of koningsblauw, goud of lichtgrijs.
Ontdekking van punkrock muziek
Avril Lavigne was een echte influencer voor mij. Ik vond
haar muziek geweldig en draaide haar liedjes de hele dag, omdat ik mij er zo
goed mee kon identificeren. Maar naast Avril ontdekte in nog meer punkrock
artiesten zoals Sum 41, Paramore, Billy Talent, Green Day, DI-RECT en Simple
Plan. Eigenlijk was dit soort muziek het enige genre waar ik naar luisterde. En
dat was heel waardevol. De teksten van de liedjes waren voor mij als 16-jarige
uit het leven gegrepen, raak en van toepassing. Het hielp me ook om bepaalde
dingen te verwerken, om door lastige momenten te gaan of om even te ontladen.
Zet daar dan harde gitaarrifs en drums onder en ik kon lekker de depressieve,
rebbelerende tiener uithangen. Nu luister ik wat minder naar dit soort muziek,
maar als het voorbij komt, vind ik het wel echt jeugdsentiment en merk ik dat
er voor mij toch een emotionele lading hangt aan die muziek. Het zal altijd
onderdeel van mij blijven, juist omdat ik die muziek zo graag draaide en ernaar
leefde.
Voor het eerst met de trein (en dan ook nog helemaal naar Groningen)
Wat voelde ik me stoer toen ik tien jaar geleden op
zestienjarige leeftijd voor het eerst met een vriendin met de trein naar Groningen
ging. Zij woont in Groningen en ik ging een aantal dagen bij haar logeren. De
dagen ervoor had ze bij mij gelogeerd. Ik had voor mijn zestiende nog nooit in
een trein gezeten, laat staan dat ik zonder ouders reisde. Ik vond het echt een
hele gewaarwording om een treinreis te maken en was gefascineerd over dat er zo
veel spoor in Nederland ligt dat je van mijn woonplaats naar Groningen kon. Ja,
tuurlijk liggen er ook wegen, maar het spoor vond ik vooral erg interessant. En
ik voelde me heel volwassen. Samen met een vriendin op pad, helemaal alleen en
dan ook nog overstappen op de juiste trein, aan het juiste spoor. Gelukkig dat
die vriendin al veel met de trein gereisd, dus wist zij precies hoe dit werkte.
Als ik dit alleen had moeten doen, had ik er vast niet uitgekomen.
Reisje naar Berlijn
Met mijn havo klas ging ik tien jaar geleden een aantal dagen op excursie naar Berlijn. Ook hiervan kan ik niet geloven dat dit alweer meer dan tien jaar geleden is gebeurd… Heel de reis kan ik mij nog zo goed herinneren. Ik weet nog precies wat we gedaan en gezien hebben en op welke dag dat was, wat we hebben gegeten, welke schoolopdracht we moesten uitvoeren en ik kan nog best goed herinneren hoe onze hotelkamer eruit zag! Ik weet nog dat we een concentratiekamp bezochten, dat we een enge fietstocht maakten in het drukke Berlijnse verkeer... Of dat we een lekkere wokmaaltijd aten voor we naar show van The Blue Man Group gingen. Man, dit soort dingen staan dan zo vers in je geheugen gegrift, omdat het zo veel indruk op me maakte om als zestienjarige zo'n reis helemaal "alleen" (met school) te maken.
Frequent concertbezoeker
Ruzie maken met ouders…
Welke puber heeft er nu geen ruzie met zijn of haar ouders? Maarja... Ik was er altijd wel heel goed in om ruzie te schoppen. Het lag aan mij, maar het lag ook aan mijn ouders. Tien jaar geleden waren wij gewoon niet altijd de beste combinatie. We hadden ruzies over van alles... Vriendjes, geld, wel of niet ergens naartoe gaan, mijn prinsessen gedrag of gewoon bepaalde onderwerpen waar we het gewoon maar niet met elkaar over eens werden. Als puber was het niet altijd even makkelijk en dacht ik altijd dat mijn ouders tegen me waren. Ik ben wel echt heel blij dat die fase helemaal voorbij is en dat ik inmiddels een goede en warme band heb met allebei mijn ouders.
MSN, elke avond
Weet je nog? Het MSN tijdperk? Jeetje, dat mis ik soms wel echt aan zeventien zijn! Wat was MSN toch één van de leukste dingen ooit! Veel beter dan Whatsapp nu is. Meteen na het maken van mijn huiswerk startte ik mijn laptop op en logde ik in op MSN om met vriendinnen te kletsen of met mensen die ik online had ontmoet en had toegevoegd. Ik herinner mij nog de diverse emoticons (die van whatsapp zijn er niks bij, want ik had een dansende opa en een rondrennende alien en een knuffelende puppy!). Of de buzzer die je liet afgaan als iemand lang niet reageerde in de chat. Ook kon je verschillende lettertypes en achtergronden instellen per persoon, zodat je bij iedereen een gepersonaliseerde chat had. En je kon je naam en status veranderen. In mijn naam zette ik heel vaak songteksten van liedjes of zette ik voor de grap "Meaghan <3 Tom Felton".
Als er iemand online kwam, waar je niet zo veel zin in had, kon je jezelf op offline zetten, terwijl je stiekem gewoon online was. Dat gaf je dan wel even aan alle andere door met wie je aan het MSN'en was, maar natuurlijk niet aan degene die je probeerde te ontlopen. Je kreeg ook altijd een pop-up melding als iemand online kwam. Dus als precies je crush online kwam, ging jij weer offline en meteen daarna weer online, zodat hij die pop-upmelding zou zien dat je er bent.
Hahaha, wat een tijden waren dat! Tot laat ik de nacht lekker MSN'en... Soms mis ik dat wel!
Het is gek wat er allemaal in 10 jaar tijd kan veranderen. Tien jaar geleden was ik 18. Ik was toen net rijlessen aan het volgen. Ik deed eindexamen op het VWO. Ook deed ik toen nog fanatiek aan tennis (dat doe ik inmiddels al jaren niet meer...) en luisterde ik naar One Direction. Ik heb een beetje hetzelfde als jij. Aan de ene kant voelt het als de dag van gisteren dat dit allemaal zo was. Aan de andere kant ben ik nu ook toch een heel ander persoon, heb ik andere interesses en een ander leven. Dat hoort ook bij het ouder worden en is ook wel weer goed :-)
BeantwoordenVerwijderenOh die goede oude tijd met MSN! Ik deed het ook avondenlang en ik had ook songteksten, hartjes en emoji's in mijn naam en onderschrift staan! En dat online en offline gaan bij bepaalde personen herken ik ook. ;-) Of zeggen dat je webcam stuk is, als je niet met iemand wilde webcammen...
BeantwoordenVerwijderen