10 fases die je doorloopt als je een scriptie schrijft

Inmiddels ben ik bijna klaar met het schrijven van mijn scriptie en ga ik deze binnenkort inleveren. Een scriptie schrijven gaat met ups en downs. De ene keer ga je met heel veel plezier en motivatie aan de slag en ben je unstoppable. De andere keer twijfel je of het je allemaal wel lukt, of je het wel gaat halen en kun je die stomme scriptie wel vervloeken, omdat alles tegen zit. Nu moet ik zeggen dat het schrijven van de scriptie me enorm is meegevallen en dat ik het veel heftiger had verwacht, maar dat betekent niet dat ik geen verschillende emoties en momenten heb gekend waarin ik in een soort rollercoaster zat. Ik deel deze momenten met je! Als je zelf een scriptie schrijft, zijn ze vast heel herkenbaar. Als je dit ooit nog gaat doen, is dit wellicht een goede voorbereiding voor je!

Met gif'jes van Spongebob. Neem deze blog met een korreltje zout! 

1. Mijn laatste opdracht!

Als je begint, ga je met volle motivatie aan de slag. Dit is de laatste opdracht die je moet volbrengen voor je hbo- of wo-studie. Nog een aantal maanden en je bent gewoon afgestudeerd! Je gaat beginnen met een super interessant onderwerp. Hartstikke leuk! Je snapt niet waarom iedereen zo'n ding maakt van die scriptie. Op het eerste gezicht lijkt het appeltje eitje!

2. Waar moet ik starten?

Oké, je was misschien iets te optimistisch van start gegaan. Het begin is altijd lastig! Dat stomme vooronderzoek ook. Je moet je situatieschets schrijven en probleemstelling formuleren. Wat een gedoe zeg... Al die informatie is niet compleet, duidelijk of helder... Toch nog maar een keertje met de opdrachtgever overleggen wat hij nu precies het probleem is en wat hij onderzocht wil hebben. Waarom krijg ik dit niet gewoon op een briefje aangereikt? Wat moet ik nu als eerste opschrijven? Waar zal ik eens beginnen... 

3. Uit je euforie worden gehaald

Eindelijk heb je het probleem in kaart gebracht! Vol trots ga je naar je docent-begeleider vanuit school om het hem te laten zien. Hij zal het vast super goed vinden. Je hebt er zo lang op gebroeid. Meteen zet de begeleider er een dikke, vette, rode kruis doorheen. Het is niet goed! Deze probleemstelling is veel te breed! Je gaat het nooit redden om dit in vijf maanden te onderzoeken. Je moet het probleem veel specifieker en kleiner formuleren. Ga er nog maar een keer aan zitten en ga nog eens in gesprek met je opdrachtgever... Joepie... 

4. De (bergen) literatuur 

Als de probleemstelling eindelijk goedgekeurd is, kun je beginnen aan je deskresearch. Lekker makkelijk toch? Heel de dag een beetje literatuur en eerder gehouden onderzoeken doorspitten. Niks moeilijks aan! Totdat het je niet lukt om de juiste literatuur te vinden voor je deelvragen. Of doordat er zo veel literatuur over te vinden is, dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Help?! Wat nu?! Dit deskresearch is toch niet zo chill als dat ik op voorhand dacht dat het zou zijn... 

5. Help?! Wat voor soort methode moet ik in godsnaam hanteren?

Je literatuuronderzoek is helemaal af. Wat fijn! Dan kun je langzaam richting je interviews... Of ga je enquêtes houden? Nee, misschien is observeren het beste bij dit probleem. Je zou ook nog een focusgroep kunnen houden. Hoe veel mensen wil ik hierbij betrekken? Vijf is misschien wat weinig... Alle medewerkers van het bedrijf? Nee, dat is misschien weer wat te veel in zo'n groot bedrijf van meer dan 1000 medewerkers. Shit, wat ga je doen?! De paniek slaat toe en je besluit weer eens een bijeenkomst in te plannen met je afstudeerbegeleider, want je komt er gewoon niet meer uit.

6. Even uitstellen... 

Bah! Je ziet het allemaal even niet meer zitten... Al die stress om die scriptie. Je moet echt even bijkomen hoor. Misschien moet je even mijn kamer gaan schoonmaken? Of op bezoek bij tante Gerda die je al vijf jaar niet meer gezien heb? Je kan ook vuilnis gaan prikken in het natuurgebied hier vlakbij. Alles, behalve die STOMME scriptie!

7. De paniekfase

Nee, je hebt het schrijven van je scriptie te lang lopen uitstellen. Waarom moest je nu zo nodig op bezoek bij tante Gerda? Je had in al die uren dat ik daar zat zo veel kunnen doen: interview- of enquête vragen bedenken of respondenten werven. Op Facebook en LinkedIn zie je ook al diverse enquêtes voorbij komen van studiegenoten die wel hard bezig zijn met hun scriptie.  Shit, wnaneer was die deadline ook alweer? Ik ga het nooit afkrijgen! Misschien moet je nu echt eens verder gaan... 

8. Dag vrienden en vriendinnen!

Je laat je niet kennen en gaat diehard werken aan je scriptie! Je zondert je af voor je vrienden en vriendinnen. De komende maanden ben jij niet beschikbaar voor afspraken, feestjes en borrels. Het enige wat je gaat doen is je vol focussen op je scriptie. Die interviews kunnen niet door anderen gehouden worden en die resultaten gaan zichzelf  niet analyseren. Je zegt al je afspraken af en gaat als een malloot typen op je laptop. Er blijft niets meer van je sociale leven over, maar alles voor het beste resultaat. You can do it! 

9. Ik heb geen zin meer!

Alle interviews zijn gehouden. Je hebt een hoge respons op je enquête. Je hebt je de pleuris geobserveerd en maar liefst drie focusgroepen gehouden (oké, ik overdrijf, meestal doe je slechts één of twee van deze dingen), je hebt de resultaten weergeven. Nu alleen nog conclusie, discussie en aanbevelingen. Dit is geen hogere wiskunde, het ergste heb je al gehad en toch ben je niet vooruit te branden. Wanneer ben je nu eindelijk van die verdomde scriptie af? Dat onderwerp dat je aan het begin zo leuk leek, interesseert je nu geen reet meer en je twijfelt zelfs of je geen carrière switch moet maken. Je hebt geen zin meer. Was die ellende nu maar voorbij...

10. Het moment waarop je vanaf het begin al op wachtte... 

Eindelijk! Het moment is daar. Je hebt je over de vorige fase heen gezet en bent nog even super hard aan het werk gegaan om je scriptie af te ronden. Na de verwerking van de feedback van co-readers en je controle op taal- en grammaticafouten is het einde daar! Het magische moment dat je je scriptie gaat inleveren. Of je nu een 10 haalt of een 5,5, je bent er allang blij mee als je het überhaupt hebt gehaald.

Herken jij deze fases?