Situaties waarin ik jonger geschat werd

En ik niet bepaald amused was dat dit gebeurde... Zoals jullie weten, zie ik er best wel jong uit voor iemand van 21 jaar. Er komen dan ook regelmatig situaties voor in mijn leven waarbij ik jonger geschat of zelfs behandeld wordt dan ik ben. Natuurlijk kunnen mensen dat niet weten en ook niet in één oogopslag zien hoe oud ik echt ben, maar toch hebben vooral oudere volwassenen (vaak 35+) al hun oordeel klaar. Dit zorgt voor vervelende situaties, waarin ik als een kind behandeld wordt. In deze blog noem ik een aantal situaties waarin ik jonger werd geschat, maar ik dat eigenlijk niet zou willen.

De kapper

Wanneer je naar de kapper gaat, kun je op voorhand al verwachten dat het een soort interview wordt dat je krijgt: waar woon je? Ga je vandaag nog wat leuks doen? Kijk je naar dat tv-programma? Maar vaak krijg ik ook de vraag wat voor school ik doe. Bij mijn huidige kapper krijg ik deze vragen niet meer, omdat ik eindelijk een goede kapper gevonden heb, maar voordat ik deze kapper vond, ging ik altijd naar een kapsalon met dit soort zeikerige, interviewende kapsters die alles over je wilden weten of eindeloos over zichzelf konden praten. Zo gebeurde het een keer dat de kapster een heel verhaal over haar kind aan het vertellen was tegen mij over zijn klas op het vmbo en vervolgens aan mij vroeg: 'en in welke klas zit jij nu? Welk niveau doe jij eigenlijk?' Waarop ik moest antwoorden: ik ben tweedejaars HRM student op het hbo. Nou, de kapster stond versteld en was verwonderd dat ik al studeerde, want ik zag er helemaal niet zo oud uit. Ze begon meteen een verhaal over dat ze het wel vaker heeft dat ze klanten te jong inschat en dat je tegenwoordig helemaal niet meer aan iemands uiterlijk kan zien hoe oud hij is. Jaja... 

De bioscoop

Wanneer ik een zestien plus film wil bekijken, moet ik mij meestal legitimeren in de bioscoop. Nu is het niet zo dat ik regelmatig naar de bioscoop ga, maar als ik ga dan ga ik meestal naar horrorfilms. Deze zijn vaak voor zestien jaar en ouder. Nu snap ik dat ze voor de zekerheid mijn legitimatie vragen, maar dat ik gewoon al geweigerd werd voordat ik mij gelegitimeerd had... De verkoopster was een wat oudere vrouw en ik bestelde twee kaartjes voor een bepaalde film. Toen zei de verkoopster heel stellig: 'ja, maar jij krijgt daar geen kaartjes voor. Jij bent nog geen zestien.'
Ik zei toen net zo stellig terug: 'Ik ben wel zestien...' En die vrouw zei meteen: 'Nee, niet waar.'
Dus toen moest ik even mijn rijbewijs in haar gezicht smeren om het te bewijzen... Jep, ik vond niet dat ik heel netjes behandeld werd door deze verkoopster. Gelukkig bood ze wel haar excuses aan toen ze had gezien hoe oud ik echt was.

De Chinees

Laatst ging ik met Luuk chinees eten ophalen. Ik was bij mijn schoonfamilie en niemand had echt zin om te koken, dus besloten we chinees te bestellen. Alleen zou dit niet bezorgd worden, maar konden we het wel afhalen. Luuk en ik gingen richting de chinees en Luuk zei tegen de verkoopster zijn naam en wat we besteld hadden. De verkoopster pakte toen iets en verstond iets wat ik niet zei. Ze reikte me ook iets aan en ik dacht dat het een cadeautje was, omdat je soms bij de chinees wel eens dingen krijgt als kettingen of kalenders. Bleek het een lolly te zijn... Volgens Luuk zei de verkoopster: 'Hier een lolly voor de meid!'
Jep... Kom ik daar met mijn vriend die eruit ziet als gewoon iemand die begin 20 is en dan wordt er gedacht dat ik een kindje ben van... 10 jaar? Jep... Wat is mijn vriend dan van mij? Mijn broer? Pedofiel? Vader?! Nee, ik was niet echt amused van de lolly. Hoewel ik er later samen met Luuk wel om kon lachen. 

De verkoopster uit de tweedehandskledingwinkel 

Mijn schoonzus is laatst bevallen van een jongetje. Samen met mijn moeder ging ik op zoek naar kraamcadeautjes. Kleding voor kleine baby's is altijd vrij prijzig, maar in de tweedehandswinkel kun je vaak vrij nieuwe, ongebruikte items scoren voor een zeer lage prijs. Wij besloten daar een kijkje te nemen en de leukste babykleertjes uit te kiezen. Samen stonden wij kleertjes te zoeken, toen er een verkoopster naar ons toe kwam met de vraag of ze ons kon helpen. Dus ik zei: 'Nee hoor, wij kijken even rond.'
Begint de verkoopster opeens een verhaal: 'Ja, lastig he, kleding uitzoeken voor anderen! Maar wij hebben ook zo veel leuks!'
Dit sprak ze vooral uit tegen mijn moeder, dus ik was rustig verder aan het kijken en toen zei de verkoopster opeens tegen mij: 'Jij bent al veel te groot voor die kleertjes!'
Weer tegen mijn moeder: 'Wat fijn dat je grote dochter je helpt met het uitzoeken van de kleding.'
Euhm... Hoorde ik dat goed? Hoe oud (jong...) denk je wel niet dat ik ben, stom mens? Kijk, dat mensen mij jonger schatten, dat gebeurt vaker. Dat ze mij zo behandelen ook, maar dat ze zo overdreven en overduidelijk doen, dat gebeurt nooit. Die kleertjes die ik aan het uitkiezen was, konden net zo goed voor mij zijn, omdat ik zelf zwanger ben. Natuurlijk ben ik niet zwanger, maar ik ben nu wel op een leeftijd dat ik zwanger zou kunnen zijn en dat het niet heel raar is. Ik ging maar verder niet in op haar reactie en heb haar alleen een vuile blik gegeven. Hier kan ik dus echt niet tegen en dat maakte mij ook best wel boos. Don't judge... 

De baliemedewerker

Toen ik naar de kaakchirurg moest om mijn verstandskies te laten verwijderen, moest ik eerst langs de baliemedewerker om mij aan te melden. Ik was samen met Luuk en mijn moeder. Ik moest nog wat informatie doorgeven, zoals mijn adres, geboortedatum, huisarts, apotheek en zorgverzekeringsmaatschappij. De baliemedewerker vroeg dus al deze dingen en ik gaf antwoord. Alleen het vervelende was, dat zij heel de tijd mijn moeder aankeek als ze een vraag stelde. Ze keek mij bijna niet aan, terwijl ik alle antwoorden gaf. Ook had ik al mijn geboortedatum opgegeven, dus ook kon ze weten dat ik gewoon 21 jaar ben en niet 12 jaar ofzo... Ik vond dat toch niet zo vriendelijk van haar. Dat mijn moeder erbij was, betekent niet dat ik zelf geen antwoorden kan geven. 

Zijn je ouders ook thuis?

Wanneer er iemand voor de deur staat met een pakketje (dat ik zelf besteld heb, aangezien mijn familie nauwelijks iets besteld) en ik de deur open, heeft de bezorgd ook wel eens aan mij gevraagd: 'zijn je ouders ook thuis?' 

Eum... Ja die zijn er, maar het is mijn pakketje. Mijn naam staat erop. Dus laat mij maar tekenen voor ontvangst. Ik heb één keer gezegd dat mijn ouders thuis waren, maar dat het mijn pakketje is en dat ik altijd jonger geschat word dan ik ben. Prima uitleg, de beste bezorger had er ook niets op tegen gelukkig. Alleen toch weer jammer dat het aan mij gevraagd werd. 

Word jij altijd ouder of jonger geschat?