Nostalgisch jaren 90 speelgoed waar kids van mijn generatie mee speelden

 Elke week vul ik een aantal vragen in uit mijn 999 vragen aan jezelf boekje in. Laatst kwam daar de vraag "welke jaren 90 dingen heb jij ook gehad?" voorbij. Daar stonden dan veel meerkeuze opties tussen die je kon aanvinken. Meteen bracht die vraag mij terug naar vroeger. Hoe ik als klein kind inderdaad bezig was met die voorwerpen, met het speelgoed en de spellen. Meteen kreeg ik inspiratie om die voorwerpen weer voor mij te halen en dit op een rijtje te zetten voor dit artikel! Ik kan me al die dingen nog zo goed herinneren. Go back in time with me!

Discman

Van mijn ouders kreeg ik een discman cadeau omdat ik als kind veel bezig was met muziek luisteren en liedjes draaien op de radio. Ik had ook een grote radio op mijn slaapkamer, maar ik wilde eigenlijk overal muziek kunnen luisteren. Dat kon door de discman! De voorloper van de MP3-speler of Ipod. Wel moest je altijd cd's bij je hebben om erin te steken, anders kon je alsnog niet luisteren. Uiteindelijk heb ik de discman helemaal niet zo veel gebruikt, omdat ik mijn radio veel interessanter vond (die kon ook veel harder) en de cd's beschadigde sneller door de discman, omdat ik er minder zuinig op was. 

Flippo's 

Vroeger was mijn favoriete snack paprikachips. Ik was verzot op chips en wilde dit het liefst elke dag eten. Helaas voor mij, mocht dat niet van mijn moeder en was chips echt alleen iets voor het weekend. Je snapt natuurlijk dat toen er Flippo's van Pokémon in de chipszakken zaten, dat ik nog veel liever chips wilde eten en het liefst zo veel mogelijk om die flippo's te kunnen sparen. Mijn ouders waren ook wat gevoelig voor het verzamelen van de flippo's, want ik kan me herinneren dat we hele albums en kokers vol hadden met Pokémon flippo's. We wilden alle 101 Pokémons bezitten. Ook waren we erg actief in het rondvragen en ruilen van die dingen. Flippo's zijn voor mij echt heel nostalgisch, maar nu denk ik: "waarom al die moeite voor die plastic dingen waar ik nu never nooit meer iets mee doe?"

Furby

Voor mijn derde of vierde verjaardag had ik een groengele Furby gekregen met donkerblauw haar. Ik kan me nog precies voorhalen hoe deze eruit zag, precies zoals op de foto hieronder. Vroeger was ik er erg blij mee, maar nu vind ik hem een beetje creepy met die grote ogen die je aanstaren. Ook moest je altijd je vinger in zijn mond doen en zei dat de Furby dan "njam njam". Ook kon de Furby zingen en praten, maar ook dat vond ik op een gegeven moment niet zo prettig. Mijn Furby ging een keer midden in de nacht aan en raakte aan de praat. Daar schrok ik enorm van, dus moesten mijn ouders de batterijen eruit halen om mij gerust te stellen. 

Betty Spaghetti

Betty Spaghetti was een pop als Bratz of Barbie die je in de meeste speelgoedwinkels kon kopen. Bij McDonalds kreeg je de poppen zelfs in je Happy Meal. Voor mij was dat genoeg reden om mijn ouders mee te slepen naar de McDonalds en om een Happy Meal te bestellen. Daardoor had ik ook de Betty Spaghetti poppen in bezit. Ondanks dat de kwaliteit veel matiger was dan die van ander soort poppen, heb ik er wel veel mee gespeld. Vooral het vlechten maken in de haren vond ik leuk. Ik oefende bij Betty met het maken van vlechtjes, zodat ik dat ook bij mezelf en bij andere meiden kon doen. 

Gameboy Color

Ik speelde als kind enorm graag op mijn Gameboy Color. Als ik ze nu terug zie, ben ik toch wel blij dat dingen tegenwoordig met een stekker worden opgeladen, in plaats van dat je heel de tijd de batterijen moet vervangen! De Gameboy had altijd simpele en leuke spelletjes en was ook geschikt voor kinderen. Bijna iedereen had er eentje. Spelletjes als Pokémon, Tetris en Pong mochten natuurlijk niet ontbreken.  Wij houden trouwens twee Gameboys. De blauwe was van mij en de paarse van mijn broertje. Ik kon mezelf uren vermaken met die Gameboy, totdat de batterij leeg was en je deze moest vervangen of extern moest opladen. En ik was als de dood dat mijn batterij leeg ging als ik midden in een spel zat. Als de Gameboy dan uitviel, dan verdween heel je progressie. 

Polly Pocket

De veel kleinere versie van Barbie! Ik weet niet wie dit allemaal kent, maar ook dit vond ik zo leuk. Je had Polly Pocket, dat waren hele kleine, inklapbare huisjes met nog kleinere poppetjes. Dit vond ik heel leuk toen ik een jaar of 6 was om mee te spelen. Ik had verschillende huisjes van Polly. Ik had bijvoorbeeld een dierenwinkel, een woonhuis, een zwembad, een babyhuis en een speeltuin. Het waren wel hele kleine onderdelen, dus je raakte gemakkelijk wel eens een poppetje kwijt... Ik heb van dit speelgoed wel heel veel plezier gehad en ik kon mezelf hier lang mee vermaken. 

View-master

Dit is iets uit de tijd van mijn ouders. Zij hadden vroeger al een view-master, maar als kind heb ik deze er ook vaak bij gepakt. Ik had een hele map vol met dia's en verhaaltjes. Zo kan ik me herinneren dat ik veel naar de dia's van Winnie the Pooh, Sneeuwwitje en Pippi Langkous keek. 

Magic Twisty worm

Oeh, weten jullie nog die flexibele, super zachte worm die aan een haast onzichtbaar draadje hing en daardoor helemaal 'zelf' kon bewegen? Dat was de magic twisty worm! Als kind had ik een groene worm en speelde ik daar wel eens mee. Alleen ging het touwtje op een gegeven moment kapot en viel er een oogje af van de worm, waardoor het uiteindelijk niet meer zo interessant was. Toch ben ik de worm niet vergeten en roept het bij het zien van de afbeelding wel wat nostalgie bij me op. 

Let's go fishing

Voor Sinterklaas kreeg ik het let's go fishing spel. De visjes zaten in een draaiend plateau en jij moest proberen zo veel mogelijk visjes eruit te vissen. Ook konden de visjes 'happen', zodat ze aan je lijn bleven zitten of het werd juist lastiger, omdat je hengel de mond niet inging omdat deze was gesloten. Ik was hier als kind best goed in en vond het altijd een uitdaging om zo veel mogelijk visjes eruit te halen. Als mijn broertje dan een keertje won, was ik nooit zo blij, dat begrijp je wel. 

Trapspiraal

Als kind vond ik de trapspiraal enorm fascinerend. Dat ding kon rekken en trede voor trede de trap afgaan. Hoe dan?! En dan was hij ook nog eens in een regenboogkleur! Ik vond het vermakelijk speelgoed. Alleen kon ik gefrustreerd zijn als hij in de knoop raakte, vaak door mijn broertje... Mijn vader moest dan weer zijn best doen om het uit de knoop te krijgen zodat de spiraal normaal kon functioneren. Dit soort simpel, vermakelijk speelgoed kan ik echt missen. Vroeger kon ik van dit soort kleine dingen heel blij worden. 

Diddl

Wie van mijn generatie heeft er geen Diddl plaatjes en Diddl spullen gespaard? Het was een heuse hype. Op school liepen er kinderen rond met dikke Diddl mappen waarin kladpapier met Diddl erop werd gespaard. Je had speciale papiertjes die naar bloemetjes, snoep, pizza of paardenmest roken. Ik was ook obsessed door Diddl en had zelf ook een dikke map voor plaatjes die ik had gespaard. Maar ik had ook beeldjes, pennen, een wekker, een fotolijstje, armbandjes, sleutelhangers en een brooddoos van Diddl. Ook zat er bij ons in het stadscentrum een Diddl winkel waar ik altijd graag naartoe ging. Op een gegeven moment stierf de hype uit en daar zat je dan met al je plaatjes en spullen... Dikke kladblokken met papier waar nooit meer iets mee werd gedaan en de verzameling ging naar zolder. Ach, gelukkig had ik er een tijd veel plezier van gehad.

Echomic 

Wie heeft deze niet gehad? De microfoon waar je stem enorm galmde en totaal niet charmant klonk, maar waarmee je toch de sterren van de hemel wilde zingen. Er bestaat een filmpje van mij waarbij ik met deze mic Bassie en Adriaan liedjes zing... 

Tamagotchi

Ken je hem nog? De tamagotchi? Je digitale, pixel huisdier die je in leven moest houden. Je kon zelf kiezen of je bijvoorbeeld een konijn, aapje, kat, schildpad of varken verzorgen dat uit een ei kwam. Je moest vervolgens je die verzorgen door op verschillende knopjes te drukken. Zo kon je de tamagotchi voeden, ermee spelen, het licht aan en uit doen ( want tamagotchi's slapen het liefst in het donker), medicijnen geven als de tamagotchi ziek is, de leefruimte opruimen of belonen of straffen voor het gedrag. Het is bijna als een echt huisdier. Als je je tamagotchi niet goed verzorgde, ging hij dood en zag je op je scherm een grafsteen met de geest van je huisdier erboven. Als kind vond ik dat altijd heel verdrietig en schokkend. Ik deed er altijd alles aan om het dier in leven te houden, maar soms had je een paar dagen geen tijd om je digitale dier te verzorgen en was het resultaat dus verdrietig... 

Nintendo 64

Tot slot speelde ik super graag met de Nintendo 64. Klassiekers als Mario party 1, 2 en 3, Zelda and the Ocarina of Time, Donkey Kong, Mario 64 en Banjo Kazooie zijn allemaal de revue gepasseerd. Net als aan de gameboy, was ik verknocht aan dat spelletjes op de Nintendo 64. Het leuke is dat je tegenwoordig via je Nintendo Switch oude Nintendo 64 spelletjes kunt spelen. Wat een nostalgie! 

Welk speelgoed van vroeger roept bij jou nostalgie op?